Bekoadro
Bekoadro (♮) ordura arte diese edo bemol baten eraginpean zegoen notak bere berezko doinu maila hartzen duela adierazteko jartzen den zeinua da.[1] Izena antzinako musikaren «b» ikurretik datorkio, kantu gregorianon Si ondoan jartzen zuten tonalitate baxua adierazteko.[2]
Erreferentziak
Kanpo estekak
- Datuak: Q747691
- Multimedia: Naturals / Q747691
Artikulu hau musikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |