Dibroomazijnzuur

Dibroomazijnzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van dibroomazijnzuur
Structuurformule van dibroomazijnzuur
Algemeen
Molecuulformule C 2 H 2 Br 2 O 2 {\displaystyle {\ce {C2H2Br2O2}}}
IUPAC-naam Dibroomazijnzuur
Andere namen 2,2-Dibroomazijnzuur[1]
Molmassa 217,84 g/mol
CAS-nummer 631-64-1
PubChem 12433
Wikidata Q18533477
Beschrijving beige vaste stof[2]
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijk
Gevaar[2]
H-zinnen H302 - H312 - H332 - H314
P-zinnen P260 - P280 - P301+P330+P331 - P303+P361+P353 - P304+P340+P312 - P305+P351+P338
EG-Index-nummer 211-165-5
LD50 (ratten) [2] 1737 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast[2]
Kleur beige
Dichtheid (25 °C)[2] 2,382 g/cm³
Smeltpunt [2] 32–38 °C
Kookpunt (16 mmHg)[2] 128–130 °C
Goed oplosbaar in Water, ethanol en di-ethylether[3]
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Dibroomazijnzuur is een chemische verbinding uit de groep halogeencarbonzuren.

Synthese

Dibroomazijnzuur kan door bromeren van broomazijnzuur verkregen worden door middel van een 2:1 mengsel van bromide en bromaat in zuur milieu.[3] De reactie verloopt in twee stappen. Eerst wordt in situ broom vrijgemaakt:

5 Br   +   BrO 3   +   6 H +     3 Br 2   +   3 H 2 O {\displaystyle {\ce {5Br^{-}\ +\ BrO3^{-}\ +\ 6H^{+}\ \longrightarrow \ 3Br2\ +\ 3H2O}}}

Het vrijgekomen broom reageert dan met het broomazijnzuur:

Br 2   +   CH 2 BrCOOH     CHBr 2 COOH   +   HBr {\displaystyle {\ce {Br2\ +\ CH2BrCOOH\ \longrightarrow \ CHBr2COOH\ +\ HBr}}}

Eigenschappen

Dibroomazijnzuur is zeer goed oplosbaar in water, ethanol en di-ethylether.[3]

Toepassingen

Van dibroomazijnzuur zijn geen technische of praktische toepassingen bekend. In laboratoria wordt het voor chemisch onderzoek gebruikt.[3]

Veiligheid

Dibroomazijnzuur is een gehalogeneerd bijproduct van desinfectieprocessen. Vastgesteld is dat dibroomazijnzuur apoptische veranderingen en de vorming van hydroxylradicalen veroorzaakt in menselijk perifere monocyten. Bij muizen en ratten die via hun drinkwater blootgesteld werden aan verschillende concentraties dibroomazijnzuur bleek de stof carcinogeen te zijn en aanleiding te geven tot meerdere soorten tumoren (leukemie, mesothelioom, leverkanker).[4]

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Dibromessigsäure op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.


  1. De locanten zijn niet noodzakelijk, omdat er geen andere posities beschikbaar zijn voor de broom-atomen.
  2. a b c d e f g Productinformatie in de Online catalogus van Sigma Aldrich voor Dibromessigsäure, 97%, geraadpleegd op 28 mei 2023.
  3. a b c d NCBI Bookshelf: DIBROMOACETIC ACID - Some Chemicals Present in Industrial and Consumer Products, Food and Drinking-Water - NCBI Bookshelf, abgerufen am 2. Oktober 2021. Gearchiveerd op 22 juni 2023.
  4. Dibroomazijnzuur bij Toronto Research Chemicals