Dithianon
Dithianon | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van dithianon | ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C14H4N2O2S2 | |||
IUPAC-naam | 5,10-dihydro-5,10-dioxonaphtho[2,3-b]-1,4-dithiine-2,3-dicarbonitril | |||
Molmassa | 296,33 g/mol | |||
SMILES | N#CC=1S\C2=C(/SC=1C#N)C(=O)c3c(C2=O)cccc3 | |||
InChI | 1S/C14H4N2O2S2/c15-5-9-10(6-16)20-14-12(18)8-4-2-1-3-7(8)11(17)13(14)19-9/h1-4H | |||
CAS-nummer | 3347-22-6 | |||
EG-nummer | 222-098-6 | |||
PubChem | 18771 | |||
Wikidata | Q1230269 | |||
Beschrijving | donkerbruine vaste stof | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H302 - H400 - H410 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P273 - P501 | |||
EG-Index-nummer | 613-021-00-0 | |||
LD50 (ratten) | 300 mg/kg | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | bruin | |||
Dichtheid | 1,58 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 215 °C | |||
Slecht oplosbaar in | water | |||
log(Pow) | 3,2 | |||
Nutritionele eigenschappen | ||||
ADI | 0,01 mg/kg lichaamsgewicht | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Dithianon (ISO-naam) is een fungicide, dat in 1962 door het Duitse Merck AG werd geïntroduceerd.[1] Het is een polycyclisch en heterocyclisch chinonderivaat met twee nitrilgroepen.
Het is werkzaam tegen een aantal bladziekten, waaronder schurft op appel- en perenbomen en bladvalziekte op aalbes en kruisbes. Het is minder werkzaam tegen valse meeldauw op wijnstokken en hop en niet werkzaam tegen echte meeldauw.
Dithianon bestaat uit bruine kristallen en is weinig oplosbaar in water. Het wordt gewoonlijk verkocht als een waterdispergeerbaar granulaat, dit zijn korreltjes die met water worden gemengd en dan verspoten.
Externe link
- Dithianon in de Pesticides Properties DataBase
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ U.S. Patent 2976296, "Derivatives of 1, 4-dithia-anthraquinone and -hydroquinone" van 21 maart 1961 aan Merck AG. Gearchiveerd op 19 juni 2016.