Fastolf-meester

Fastolf-meester, de heilige Dionysius van Parijs met zijn hoofd in zijn handen.

De Fastolf-meester is de noodnaam van een anonieme miniaturist die actief was in Frankrijk en in Engeland in het tweede kwart van de 15e eeuw. Hij kreeg zijn noodnaam van Otto Pächt naar een handschrift dat hij verluchtte in Engeland voor Sir John Fastolf omstreeks 1450.[1] Dit boek bevatte de Quatre vertus cardinales van een anonieme schrijver en het Epître d’Othéa van Christine de Pizan. Het wordt nu bewaard in de Bodleian Library in Oxford als Lib., MS. Laud. misc. 570. Het werd geschreven door de Engelse kopiist Ricardus Franciscus.[2]

Fastolf-meester, Aanbidding der wijzen.

Biografische elementen

Voor 1420 werkte hij in Parijs samen met de Boucicaut-meester en verhuisde daarna naar Rouen dat in handen was van de Engelsen. Voor de overgave van Rouen door de Engelsen aan de Fransen in 1449 vestigde hij zich in Engeland.[1]

Stijlkenmerken

Men kan zijn werk herkennen aan de vlakke motieven, getekend met dikke lijnen. Hij geeft volume aan zijn personages door het modelleren van de plooien in de gewaden. Zijn figuren zijn hoekig en lang. Hij probeert een driedimensionaal effect te geven aan de architecturale elementen in zijn composities, maar zijn landschappen zijn vlakke compilaties van gestileerde natuurlijke objecten. Hij gebruikt veel goud in zijn sterrenhemels wat het diepteeffect van elkaar overlappende elementen in het landschap teniet doet.[2]

Fastolf-meester, Epitre d'Othea f24r, Christine de Pizan en Jean de Berry

Werken

Hierbij een lijst van werken die aan de meester worden toegeschreven of waaraan hij heeft meegewerkt.

  • Cambridge, St John's College, Ms N 24, getijdenboek van Margaret Beaufort voor gebruik[3] in Coutances, Rouen, ca. 1440-1445.[4]
  • Chicago, Newberry Library, Tripp getijden voor gebruik in Rouen, ca. 1435
  • Londen, British Library, Ms add 27948, getijdenboek, Brugge, ca 1400-1415 Beaufort-meester, ca 1440-1450, Fastolf-meester.[5]
  • Londen, British Library, Ms Harley 2915, getijdenboek voor gebruik in Sarum, ca 1440-1450.[6]
  • Malibu, J. Paul Getty Museum, Ms 5, getijdenboek, Engeland of Frankrijk, ca 1430-1440.[7]
  • New York, Pierpont Morgan Library, Ms G 9, Berkeley getijden voor gebruik in Sarum, Zuid-Engeland, ca 1440-50.[8]
  • New York, Pierpont Morgan Library, Ms M 27, Jean Guerin getijden, Rouen, ca 1420-1430.[9]
  • New York, Pierpont Morgan Library, Ms M 105, William Porter getijden, Rouen, ca 1420-1425[10]
  • New York, Pierpont Morgan Library, Ms M 1000, Strawberry getijden voor gebruik in Parijs, Parijs ca 1420[11]
  • Oxford, Bibliotheek Keble College, Ms 38, missaal, ca 1440-1450
  • Oxford, Bodleian Library, Ms Hatton 45,, Psalter.[12]
  • Oxford, Bodleian Library, Ms auct D INF 2.11; getijdenboek voor gebruik in Sarum, ca 1440-1450.[13]
  • Oxford, Bodleian Library, Ms Laud Misc. 570, Quatre vertus cardinales van een anonymus, en L’Épitre à Othea van Christine de Pizan, , Engeland 1450 voor John Fastolf.[14]
  • Parijs, Bibliothèque de l’Arsenal, Getijdenboek voor gebruik in Coutances, Ms 560.[15]
  • Parijs, Bibliothèque de l’Arsenal, Ms 575, Loredan getijden voor gebruik in Rome, ca. 1440-1450
  • Parijs, Bibliothèque Sainte-Geneviève, Ms 1015, Livre du gouvernement des rois et des princes vertaald door Henri de Gauchi, ca. 1430-1440.[16]
  • Philadelphia, Free Library of Philadelphia, Rare Books Department, Ms Widener 1, Jacques Bruyant, La Voie de Povreté ou de Richesse, Parijs of Rouen, c. 1430-40.[17]
  • Utrecht, Museum Catharijneconvent, Ms ABM h 4a, gebedsrol, Rouen, ca. 1440.[18]
  • Vaticaanstad, Biblioteca Apostolica Vaticana, Ms Vat lat 14395 (York 1), getijdenboek voor gebruik in Therouanne, ca. 1430-40.
  • Windsor, Royal Library, Sobieski Getijden, Parijs, RCIN 1142248, ca 1420-1425.[19]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b Master of Sir John Fastolf, The J. Paul Getty Museum.
  2. ↑ a b Fastolf Master op Oxford Index.
  3. ↑ Het getijdenboek is ontstaan uit het breviarium of brevier, het gebedenboek voor de clerus. Voor het Concilie van Trente (1545-1563) kon elke bisschop het Breviarium opstellen of aanpassen voor zijn eigen diocees en dit werd ook bijna overal gedaan, elke kloosterorde en elk bisdom had zijn eigen Breviarium, vandaar de term ‘voor gebruik in ....’. Dit “gebruik” of de “usus” werd doorgetrokken naar de getijdenboeken.
  4. ↑ St. John’s College, Ms N 24. Gearchiveerd op 30 mei 2023.
  5. ↑ British Library, Ms add 27948. Gearchiveerd op 7 juli 2023.
  6. ↑ British Library, Ms Harley 2915. Gearchiveerd op 7 juli 2023.
  7. ↑ Getty Museum, Ms 5. Gearchiveerd op 9 maart 2022.
  8. ↑ Morgan Library, Ms G 9. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  9. ↑ Pierpont Morgan Library, Ms M 27. Gearchiveerd op 5 april 2023.
  10. ↑ Pierpont Morgan Library, Ms M 105. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  11. ↑ [ http://corsair.themorgan.org/vwebv/holdingsInfo?bibId=76923 Pierpont Morgan Library, Ms M 1000]. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  12. ↑ Bodleian Library, Ms Hatton 45. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  13. ↑ Bodleian Library, Ms auct D INF 2.11. Gearchiveerd op 8 september 2019. Geraadpleegd op 11 februari 2020.
  14. ↑ Bodleian Library, Ms Laud Misc. 570. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  15. ↑ Arsenal Ms. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  16. ↑ Bibliothèque Sainte-Geneviève, Ms 1015. Gearchiveerd op 2 juni 2023.
  17. ↑ MS Widener I.
  18. ↑ W.C.M. WüstefeldMs ABM h 4a. Gearchiveerd op 7 juli 2023.
  19. ↑ The Sobieski Hours. Gearchiveerd op 29 mei 2023.
Bibliografische informatie