Gekielde waterskink
| Gekielde waterskink IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||
| Verspreidingsgebied in het rood. | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Tropidophorus grayi Günther, 1861 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||
Gekielde waterskink op  Wikispecies | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
De gekielde waterskink[2] (Tropidophorus grayi) is een hagedis uit de familie skinken (Scincidae).[3]
Naam en indeling
De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Albert Günther in 1861. De soortaanduiding grayi is een eerbetoon aan de Britse zoöloog John Edward Gray (1800 – 1875).[3]
Uiterlijke kenmerken
Deze hagedis heeft een donkerbruine huid met zwarte dwarsbanden en sterk gekielde schubben. De staart is ongeveer even lang als het lichaam. De lichaamslengte bedraagt 20 tot 25 centimeter.[2]
Leefwijze
Deze semi-aquatische hagedis leeft in een koele omgeving, in of in de nabijheid van water, dikwijls onder rottend hout. Als het dier bedreigd wordt duikt het snel in het water, waar het zich verborgen houdt onder stenen.
De gekielde waterskink is eierlevendbarend, zodra de jongen geboren worden verlaten ze direct het ei en zijn reeds volledig ontwikkeld. Een worp bestaat meestal uit 1 tot 6 jongen.
Verspreiding en habitat
Deze soort komt voor in delen van Azië en leeft endemisch op de Filipijnen. De skink is aangetroffen op de eilanden Cebu, Leyte, Luzon, Masbate, Negros, Panay en Polillo.[3]
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'niet bedreigd' toegewezen (Least Concern of LC).[1]
Bronvermelding
Referenties
- ↑ a b (en) Gekielde waterskink op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b David Burnie (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp) (2001). Animals (Dieren). Dorling Kindersley Limited, London, Pagina 417. ISBN 90-18-01564-4.
- ↑ a b c Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Tropidophorus grayi.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Tropidophorus grayi - Website Geconsulteerd 9 januari 2019
- (nl) – David Burnie (2001) - Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp)
