Kirsi Kainulainen

Kirsi Kainulainen
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 23 november 1985
Geboorteplaats Iisalmi
Nationaliteit Vlag van Finland Finland
Sportieve informatie
Discipline Wegrace
Onderde(e)l(en) Zijspanrace
Portaal  Portaalicoon   Sport

Kirsi Kainulainen (Iisalmi, 23 november 1985[1]) is een Finse motorsporter. In 2016 werd ze de eerste vrouwelijke wereldkampioen wegrace. Kainulainen reed als coureur zowel ijsraces[noot 1] als solowegraces en was van 2015 t/m 2017 actief in het FIM Wereldkampioenschap zijspanrace als bakkenist van Pekka Päivärinta.[2]

Jeugd

Haar vader Ari en diens broer Juhani deden aan motorrace, ijsracen en motorcross. Kainulainen ging vaak met haar vader mee naar wedstrijden en begon al op zeer jonge leeftijd te rijden op een speciaal voor haar op maat gemaakte kleine bromfiets. Op 10-jarige leeftijd won ze wedstrijden in haar eigen leeftijdsklasse. Al snel reed ze op grotere motorfietsen en in 1996 nam ze op 11-jarige leeftijd op een 80 cc motorfiets deel aan haar eerste nationale motorcross in Hamula, Siilinjärvi. Op 14-jarige leeftijd nam ze deel aan nationale en B-klasse ijsraces en haalde regelmatig een podiumplaats. Ook nam ze deel aan 80 cc motorcross wedstrijden. Op 15-jarige leeftijd reed ze voor het eerst op een wegracer. In haar eerste jaar in het wegracen reed ze in de B-Klasse. Het seizoen daarna eindigde ze als tweede in de B-Klasse. Het volgende seizoen kwam ze uit in de 125 cc A-Klasse, waarin ze in 2006 als derde eindigde in het Finse kampioenschap en in 2007 als derde in het Scandinavische kampioenschap.[3]

Zijspanrace

In 2013 kwam Kainulainen in contact met zijspanracen en stapte voor het eerst in het zijspan van (toen) viervoudig en regerend wereldkampioen Pekka Päivärinna.[3]

Vanaf het seizoen 2015 werd ze de vaste bakkenist van Päivärinna in de World Series-races, en dat seizoen schreef ze geschiedenis door als eerste vrouw in de zijspanklasse een WK-medaille te winnen toen ze als bakkenist van Pekka Päivärinta op hun 1000 cc LCR-BMW als derde eindigde in het WK, achter wereldkampioenen Bennie Streuer en Geert Koerts en zilveren medaillewinnaars Tim Reeves en Grégory Cluze.[3][4]

In het seizoen 2016 won ze met Päivärinta in Hongarije op hun 1000 cc LCR-BMW als eerste vrouw een WK-race.[3][5] Een tweede plaats bij de laatste race van het seizoen op 17 september op Donington Park was voldoende voor Päivärinta en Kainulainen om de combinatie van Tim Reeves en Grégory Cluze voor te blijven in het klassement waardoor Päivärinta voor de vijfde maal en Kainulainen als eerste vrouw wereldkampioen in het wegracen werd.[3][6][7] In het seizoen 2017 werden Kainulainen en Päivärinta op hun 600 cc.[noot 2] LCR-Honda tweede in het WK achter de broers Ben en Tom Birchall.[3][8][9]

Met Päivärinta nam Kainulainen ook deel aan ijsraces[noot 1] in de zijspanklasse. Ze behaalden in het Finse kampioenschap in 2014 en 2016 de tweede plaats[3][10] en werden vijfde in 2015.[10]

Solo

Vanaf het seizoen 2018 ging Kainulainen weer solo racen

In 2018 tekende Kainulainen een contract met het Nederlandse Oosterveen Racing Team en reed in de 600cc NK SuperCup-serie van de OW cup-serie baanmotorrijden, die wordt gereden in Nederland, Duitsland en Frankrijk.[3]

Ze nam deel aan wegraces voor de Finse, Scandinavische en Europese kampioenschappen in de 125 cc en 600 cc klassen

In het seizoen 2019 keerde ze terug naar haar eigen Motorsline Kainulainen-team en nam ze op Suzuki in de Superstock 600 serie (STK600) deel aan races door heet Europa in het internationale Alpe Adria International Motorcycle Championship (voorheen Road racing), en eindigde als 7e in de eindstand. Ook in het coronaseizoen 2020 reed ze op Suzuki in de Superstock 600 in het Alpe Adria International Motorcycle Championship.[11]

Kainulainen was ook in verschillende soloklassen succesvol bij het ijsracen[noot 1] en behaalde op Fins nationaal niveau diverse successen.

Resultaten

3 Brons 2006: Fins kampioenschap wegrace 125 cc
3 Brons 2007: Scandinavisch kampioenschap wegrace 125 cc
2 Zilver 2014: Fins kampioenschap IJsrace zijspanklasse (met Pekka Päivärinta)[10]
3 Brons 2015: Wereldkampioenschap zijspanrace (met Päivärinta)[14]
2 Zilver 2016: Fins kampioenschap IJsrace zijspanklasse (met Päivärinta)[10]
1 Goud 2016: Wereldkampioenschap zijspanrace (met Päivärinta)[7]
2 Zilver 2017: Wereldkampioenschap zijspanrace (met Päivärinta)[15]
3 Brons 2020: Fins kampioenschap ijsrace B450 cc-klasse (eerste vrouw in deze klasse op het podium)

Zie ook

Externe links

Bronnen
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kirsi Kainulainen op de Finstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kirsi Kainulainen op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • (fi) Huhtala, Janne, 23 november 2018, Maailmanmestari Kirsi Kainulainen tänään 33v

Referenties

  1. ↑ (fi) Maailman nopein nainen moottoripyörällä tulee Suomesta: ”Tätä titteliä ei voi ostaa edes miljoonalla eurolla”. hs.fi. Gearchiveerd op 27 september 2016. Geraadpleegd op 26.9.2016.
  2. ↑ (fi) Kirsi Kainulainen – Maailman menestynein naismoottoripyöräilijä. Autoliitto ry (8.4.2016). Geraadpleegd op 10.9.2016.
  3. ↑ a b c d e f g h Huhtala, 2018
  4. ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2015 op de Duitstalige Wikipedia
  5. ↑ Sipoolaisnainen teki ratamoottoripyöräilyn MM-historiaa. Etelä-Suomen Media Oy (27.6.2016). Gearchiveerd op 18 september 2016. Geraadpleegd op 10.9.2016.
  6. ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2016 op de Duitstalige Wikipedia
  7. ↑ a b Kirsi Kainulaiselle ensimmäisenä naisena RR:n maailmanmestaruus. Gearchiveerd op 27 september 2016. Geraadpleegd op 5 november 2021.
  8. ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2017 op de Duitstalige Wikipedia
  9. ↑ (en) Beste beelden van het 2016 FIM WK Zijspanrecen 2016 (25 oktober 2014). Gearchiveerd op 9 november 2021. (Maamme laulu (Fins volkslied) klinkt voor Päivärinta en Kainulainen)
  10. ↑ a b c d (fi) Suomen Moottoriliitto ry/Finlands Motorforbund rf, SM Moottoripyörät – pistearkisto – Jäärata – Sivuvaunut (nl: Finse Kampioenschappen Motorfietsen – Puntenarchief – IJsrace – Zijspan)
  11. ↑ Alpe Adria Motorcycle Union. Gearchiveerd op 7 augustus 2023.
  12. ↑ a b c Zie Jäärata-ajo op de Finstalige Wikipedia
  13. ↑ (fi) Moottoriliitto.fi, Jäähallikilpailujen säännöt Suomen Autoliitto - 2021 (nl: Reglement ijsbaanwedstrijden Finse Motor Association)
  14. ↑ Päivärinta/Kainulainen MM-pronssile. Gearchiveerd op 7 november 2021.
  15. ↑ Suomeen ratamoottoripyöräilyn MM-hopeaa jo ennen kauden viimeistä starttia. Gearchiveerd op 22 januari 2022.

Voetnoten

  1. ↑ a b c IJsracen is een vorm van motorsport waarbij motorfietsen op een ijscircuit racen. IJsracemotoren zijn gebaseerd op crossmotoren en zijn uitgerust met speciale spijkerbanden. IJsracen wordt vooral gedaan in Finland, Zweden, IJsland, Canada, in het noorden van de Verenigde Staten en in Centraal- en Oost-Europa.[12] Er wordt gereden op een 800-1500 m lange baan die geveegd is op natuurijs. De totale raceafstand ligt tussen de 6 en 15 km. In Finland wordt geracet met solomotoren, zijspannen en ATV’s, in verschillende klasses onderverdeeld naar motorinhoud:[13] Daarnaast zijn de soloklassen (JR1, JR2 en JR3) onderverdeeld in A-categorie (topsport) en B-categorie (liefhebbers):[12]
    • JR1 (B250/A250) - minder dan 150 cc / 2t of minder dan 250 cc / 4t (vanaf 13 jaar)
    • JR2 (B125/A125) - tot 125 cc / 2t (vanaf 12 jaar)
    • JR3 (B450/A450) - 151-600 cc / 2t of 251-700 cc / 4t (vanaf 15 jaar)
    • SV (Sivuvaunuluokassa) - zijspan (rijder vanaf 16 jaar, bakkenist vanaf 15 jaar)
    • Master - vrije klasse (‘veteranen’, 45-80 jaar)
    • Junior - 51–85 cc / 2t of max. 150 cc / 4t (vanaf 10 jaar (8 jaar bij max 65 cc/2t))
    • ATV Open – max. 1000 cc, max. 4 cilinders
    • ATV 550 – max. 550 cc, max 2 cilinders

    2. IJsracen (en: Ice Racing (TT)/Ice Racing (track), fi: Jäärata) is niet hetzelfde als IJsspeedway (en: Ice Racing (oval)/Ice Speedway, fi: Jääspeedway), waarbij vier (soms tot zes) renners op speciaal gebouwde speedwaymotoren korte heats van vier rondes ‘tegen de klok in’ op een 260m tot 425m lange ovale baan rijden.[12]

  2. ↑ Met ingang van het seizoen 2017 werden de reglementen van de F1-zijspanraces gewijzigd, en werd de motorinhoud van de F1-zijspanracers teruggebracht van maximaal 1000cc naar maximaal 600cc.
Voorganger:
Bennie Streuer/Geert Koerts 		Wereldkampioen zijspanrace
2016 (met Pekka Päivärinta) 		Opvolger:
Ben Birchall/Tom Birchall
· · Sjabloon bewerken
Tienvoudig winnaar:Steve Webster
Achtvoudig winnaar:Tim Reeves
Zevenvoudig winnaar:Rolf Biland
Zesvoudig winnaar:Klaus Enders
Vijfvoudig winnaar:Pekka Päivärinta
Viervoudig winnaar:Ben Birchall · Max Deubel · Eric Oliver
Drievoudig winnaar:Egbert Streuer
Tweevoudig winnaar:Darren Dixon · Wilhelm Noll · Fritz Scheidegger · Walter Schneider · Rolf Steinhausen · Todd Ellis
Enkelvoudig winnaar:Steve Abbott · Helmut Fath · Willi Faust · Fritz Hillebrand · Bruno Holzer · Klaus Klaffenböck · Alain Michel · George O'Dell · Horst Owesle · Bennie Streuer · Werner Schwärzel · Cyril Smith · Jock Taylor