Marie Nagy

Marie Nagy
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemeen
Volledige naam	Marie Nagy
Geboren	Bogota, 28 juli 1957
Kieskring	Brussel-Halle-Vilvoorde (tot 2012) Brussel-Hoofdstad
Regio	België Franse Gemeenschap
Land	België
Functie	Politica
Partij	1982-2017: Ecolo 2017-heden: DéFI
Functies
1988 - 1989	Federaal secretaris Ecolo
1989 - 1999	Lid Raad van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
1989 - 1999	Fractievoorzitter Raad van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
1999 - 2003	Senaat
1999 - 2003	Fractievoorzitter Senaat
1999 - 2000	Lid Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa
1999 - 2000	Lid Assemblee van de West-Europese Unie
2003 - 2007	Volksvertegenwoordiger[1]
2006 - heden	Gemeenteraadslid Brussel
2009 - 2014	Brussels Parlementslid
2009	Lid Parlement van de Franse Gemeenschap
2009	Ondervoorzitter Parlement van de Franse Gemeenschap
2009	Gemeenschapssenator[2]
2019 - 2024	Brussels Parlementslid
Officiële website
Portaal    Politiek

Marie Nagy (Bogota (Colombia), 28 juli 1957) is een Belgisch politica voor DéFI, die voorheen politiek actief was voor Ecolo.

Marie Nagy werd geboren in Colombia als dochter van een Hongaarse vader en een Colombiaanse moeder. Ze bracht er haar hele jeugd door en verhuisde in 1974 op haar zeventiende naar Brussel om sociologie te studeren aan de UCL. In 1977 verwierf ze officieel de Belgische nationaliteit.

In 1980 behaalde Nagy haar licentiaatsdiploma in de sociologie.^[3] Ze begon haar professionele loopbaan bij het Centre Universitaire van Charleroi, waar ze verantwoordelijk was voor audiovisuele projecten. Nadien werd ze ambtenaar op het ministerie van sociale zaken, waar ze werkte op de studie- en de statistiekdienst.

In 1982 sloot ze zich aan bij de partij Ecolo. Van maart 1988 tot augustus 1989 was Nagy federaal secretaris van de partij. Bij de Brusselse gewestverkiezingen van juni 1989 werd ze lijsttrekker voor haar partij en werd ze verkozen in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, waar ze tot aan de verkiezingen van 1999 bleef zetelen en de hele tijd fractievoorzitter was voor haar partij. In het Brusselse parlement legde Nagy zich toe op stedenbouw, ruimtelijke ordening, leefmilieu en mobiliteit. Daarnaast zetelde Nagy van 1995 tot 1999 in het Parlement van de Franse Gemeenschap, waar ze zich bezighield met cultuur, audiovisuele zaken, media en bioscopen.

Van 1999 tot 2003 zetelde Nagy als rechtstreeks verkozen senator in de Senaat, waar ze eveneens fractievoorzitter was voor haar partij. Ze zetelde er in de commissie Binnenlandse Aangelegenheden en diende een wetsvoorstel in om het migrantenstemrecht in te voeren. Ook ijverde ze voor de regularisatie van mensen zonder papieren en volgde ze de hervorming van de politiediensten op. Tevens was ze mede-indiener van een wetsvoorstel om euthanasie uit het strafrecht te halen en nam ze actief deel aan de debatten over deze materie. Daarnaast volgde ze de situatie in Colombia op de voet en wees ze de regering op de gevaarlijke politieke situatie in het land en nam de zaak-Íngrid Betancourt, die was ontvoerd door rebellen van de FARC, ter harte. Vanaf 2001 was ze eveneens plaatsvervangend lid van de Conventie over de Toekomst van Europa, in die hoedanigheid besteedde ze aandacht aan sociale thema's en garanties voor veiligheid en vrijheid.

Vervolgens was Nagy van 2003 tot 2007 lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. Ze legde er zich toe op justitie, binnenlandse zaken en infrastructuur. Daarnaast richtte ze zich op gelijke rechten, leefmilieu, toegang tot justitie, de strijd tegen extreemrechts en geluidsoverlast door vliegtuigen.

In oktober 2006 werd ze verkozen tot gemeenteraadslid van Brussel, waar ze fractieleider werd van Ecolo-Groen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 werd ze herkozen.

Van 2009 tot 2014 zetelde Nagy opnieuw in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Ze werd er voorzitter van de commissie Ruimtelijke Ordening en Stedenbouw en kon zo wegen op de debatten over de toekomst van grote projecten in het Brusselse gewest. Daarnaast zetelde ze van juni tot september 2009 in het Parlement van de Franse Gemeenschap, waar ze tweede ondervoorzitter was. In dezelfde periode had ze als gemeenschapssenator zitting in de Senaat.

In maart 2017 bekritiseerde Marie Nagy openlijk de communautaristische koers die Ecolo voer jegens de Brusselse moslimbevolking, hetgeen volgens haar leidde tot een terugkeer van religieuze invloed in de publieke ruimte, en ijverde ze voor een resolute verdediging van de neutraliteit van de staat en de scheiding tussen kerk en staat. De lokale Ecolo-Groen-afdeling van Brussel bestempelde haar uitspraken als islamofoob en ontnam haar daarom het fractieleiderschap in de Brusselse gemeenteraad.^[4] In mei 2017 werd ze daarenboven zes maanden geschorst als lid van de lokale afdeling en kreeg ze geen plaats meer op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018, hetgeen haar een maand later deed besluiten om uit Ecolo te stappen.^[5]

In oktober 2017 stapte ze over naar de links-liberale DéFI, die haar visie op de neutraliteit van de staat deelde.^[6] Bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 werd ze vanop de DéFI-lijst herkozen als gemeenteraadslid van Brussel. In mei 2019 werd Nagy voor de partij opnieuw verkozen in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, waar zij zich opnieuw ging bezighouden met mobiliteit en stedenbouw. Ze zetelde tot aan de Brusselse gewestverkiezingen van juni 2024 en was toen geen kandidaat meer.

• Persoonlijke website