Palola viridis

Palola viridis
Palola viridis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Annelida (Ringwormen)
Klasse:Polychaeta (Borstelwormen)
Orde:Eunicida
Familie:Eunicidae
Geslacht:Palola
Soort
Palola viridis
Gray, 1847[1]
Synoniemen
  • Leodice viridis
  • Lysidice palola Quatrefages, 1866
  • Palolo viridis Gray in Stair, 1847
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Palola viridis of Samoaanse paloloworm[2] is een borstelworm uit de familie Eunicidae. Palola viridis werd in 1847 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Gray.

Kenmerken

Het lichaam van de worm bestaat uit een kop, een cilindrisch, gesegmenteerd lichaam en een staartstukje. De kop bestaat uit een prostomium (gedeelte voor de mondopening) en een peristomium (gedeelte rond de mond) en draagt gepaarde palpen en cirri. De mannetjes zijn groen-blauw, de vrouwtjes roze tot roodbruin. Ze worden naar schatting 12 tot 15 centimeter groot.

Leefwijze

De worm voedt zich met algen op koraalriffen[2] langs de kusten van Indonesië, de Filipijnen en verschillende eilanden in de zuidelijke Grote Oceaan.

Tijdens de voortplanting scheiden de wormen zich 's nachts bij bepaalde maanstanden van hun seksuele segmenten. Het voorste gedeelte van zijn lichaam breekt af en begint naar de oppervlakte te 'zwemmen'. Als deze dit bereikt hebben, barsten ze open en verspreid het zijn sperma of eitjes, die elkaar massaal bevruchten. Na een paar uur sterven de deeltjes. Het kopgedeelte leeft door en over tijd groeien de afgebroken segmenten weer terug.[2]

Relatie tot de mens

De afgescheiden seksuele segmenten, die tijdens de voortplanting naar de oppervlakte drijven, worden door de plaatselijke bevolking geoogst en worden beschouwd als een delicatesse. Dit staat bekende als mechi op Oost-Timor en in Samoa als palolo.[2]

Bereiding van palolo
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Stair, J. B. (1847) An account of Palolo, a sea-worm eaten in the Navigator Islands, with a description by J.E. Gray. Proceedings of the Zoological Society of London, 15: 17-18.
  2. a b c d Macron (1983). Encyclopedie Van Het dierenrijk. Atrium, p. 18. ISBN 90-6113-334-3.