Papyrus 107

Papyrus 107
Papyrus 107, verso
Naam Oxyrhynchus Papyri
Symbool P {\displaystyle {\mathfrak {P}}} 107
Bijbeltekst Joh. 17:1-2; 11
Datering AD 250.
Taal Grieks
Vindplaats Oxyrhynchus Egypte
Huidige locatie Art, Archaeology and Ancient World Library, Oxford (Verenigd Koninkrijk)
Publicatie W. E. H. Cockle, OP LXV (1997), pp. 14-16
Grootte 13 x 8.8 cm
Teksttype Alexandrijnse tekst
Categorie (nog niet ingedeeld; I?)
Aantekening stemt overeen met de Codex Washingtonianus
Papyrus 107

Papyrus 107 (volgens de nummering van Gregory-Aland) of P 107 {\displaystyle {\mathfrak {P}}^{107}} , of P.Oxy. 4446, is een fragment van een oud Grieks afschrift van het Nieuwe Testament op papyrus. Het bevat het Evangelie volgens Johannes 17: 1-2; 11; fragmenten. Op grond van schrifttype wordt een ontstaan vroeg in de 3e eeuw aangenomen.[1] Het wordt bewaard in de Papyrologie afdeling van de Art, Archaeology and Ancient World Library in Oxford Verenigd Koninkrijk.

Tekst

De Griekse tekst van de codex vertegenwoordigt de Alexandrijnse tekst. Het is verwant aan de Codex Washingtonianus.

Zie ook

Noten

  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Papyrus 107 op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, p. 76.

Literatuur

  • W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 14–16.

Officiële registratie

  • "Continuation of the Manuscript List" Institute for New Testament Textual Research, Universiteit van Münster. Retrieved April 9, 2008