Ödön Mihalovich
Imię i nazwisko | Ödön Péter József Mihalovich | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 13 września 1842 | ||
Pochodzenie | węgierskie | ||
Data i miejsce śmierci | 22 kwietnia 1929 | ||
Gatunki | |||
Zawód | kompozytor | ||
|
Ödön Péter József Mihalovich, Edmund von Mihalovich[1][2] (ur. 13 września 1842 w Fericsánci, zm. 22 kwietnia 1929 w Budapeszcie[1][2]) – węgierski kompozytor.
Życiorys
Uczył się w Peszcie u Mihálya Mosonyiego oraz w Lipsku u Moritza Hauptmana[1][2]. W 1865 roku odwiedził Monachium, gdzie poznał Richarda Wagnera i Hansa von Bülowa[1]. Tam też odbył uzupełniające studia w zakresie kompozycji u Petera Corneliusa[1][2]. W 1870 roku osiadł w Peszcie, gdzie w 1872 roku założył towarzystwo wagnerowskie[1]. Współpracował z Ferencem Lisztem przy organizacji powołanej w 1875 roku Akademii Muzycznej, w latach 1887–1919 pełnił funkcję jej dyrektora[1]. Był aktywnym organizatorem życia muzycznego na Węgrzech, tworzył instytucje kultury narodowej, wspierał młodych twórców takich jak Béla Bartók, Zoltán Kodály i Leó Weiner[1][2]. Jego twórczość kompozytorska pozostawała pod wpływem szkoły niemieckiej[1][2].
Wybrane kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- 4 symfonie (I d-moll 1879, II h-moll 1892, III a-moll 1899–1900, IV c-moll 1901–1902)
- poemat symfoniczny A sellő (1874)
- poemat symfoniczny Hero und Leander (1875)
- poemat symfoniczny Gyászhangok (1876)
- poemat symfoniczny La Ronde du Sabbat (1879)
- poemat symfoniczny Faust-ábránd (1880)
- poemat symfoniczny Pán halála (1898)
Opery
- Hagbart und Signe (1867–1874, wyst. Drezno 1882)
- Wieland der Schmied (1876–1878)
- König Fjalar (1880–1884, niedokończona)
- Eleane (1885–1887, wyst. Budapeszt 1908)
- Toldi szerelme (1880–1890, wyst. Budapeszt 1893; wersja zrewid. 1893–1894, wyst. Budapeszt 1895)
- A tihanyi visszhang (1903, niedokończona)
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Ödön Mihalovich – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project