(4225) Hobart
Odkrywca | Tsutomu Hioki, |
---|---|
Data odkrycia | 31 stycznia 1989 |
Numer kolejny | 4225 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | Pas główny |
Półoś wielka | 2,2421 au |
Mimośród | 0,1079 |
Peryhelium | 1,9998 au |
Aphelium | 2,4841 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 131 dni |
Inklinacja | 3,48° |
Charakterystyka fizyczna | |
Jasność absolutna | 12,9m |
(4225) Hobart – planetoida z pasa głównego okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 131 dni w średniej odległości 2,24 j.a. Została odkryta 31 stycznia 1989 roku w obserwatorium w Okutama przez Tsutomu Hioki i Nobuhiro Kawasato. Nazwa planetoidy pochodzi od Josepha R. Hobarta (ur. 1944), astronoma amatora, zajmującego się korekcją orbit planetoid, które znalazły się w niebezpieczeństwie utraty oraz odkrywcy 80 innych (w tym 2010 RA91). Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (4225) 1989 BN.
Zobacz też
- lista planetoid 4001–5000
- Lista planetoid
Linki zewnętrzne
- (4225) Hobart w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (4225) Hobart w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (4225) Hobart w bazie Minor Planet Center (ang.)