(79360) Sila-Nunam
Odkrywca | Jane Luu, David Jewitt | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 3 lutego 1997 | ||
Numer kolejny | 79360 | ||
Oznaczenie tymczasowe | 1997 CS29 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | Pas Kuipera | ||
Półoś wielka | 43,9391 au | ||
Mimośród | 0,0111 | ||
Peryhelium | 43,4485 au | ||
Aphelium | 44,4295 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 291 lat 95 dni | ||
Inklinacja | 2,24° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica | 243 + 230 km | ||
Masa | 1,1×1019 kg | ||
Średnia gęstość | 0,8 g/cm3 | ||
Albedo | 5,5 (łączne)[1] | ||
Jasność absolutna | 5,16m | ||
Średnia temperatura powierzchni | 42 K | ||
Satelity naturalne | planetoida podwójna | ||
|
(79360) Sila-Nunam – podwójna planetoida transneptunowa okrążająca Słońce w ciągu 291 lat i 95 dni w średniej odległości 43,94 au. Została odkryta 3 lutego 1997 roku przez zespół astronomów Jane Luu, Davida Jewitta, Chada Trujillo oraz Jun Chen w obserwatorium na Mauna Kea. Nazwa tych grawitacyjnie powiązanych ze sobą planetoid pochodzi od Sili - boga nieba, pogody oraz siły życiowej oraz Nunam - bogini ziemi oraz żony Sili w mitologii Inuitów.
Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (79360) 1997 CS29.
Składniki planetoidy Sila-Nunam mają średnicę około 243 km (Sila) oraz ok. 230 km (Nunam). Okrążają się wzajemnie z okresem obiegu około 12,51 dni[2] .
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- (79360) Sila-Nunam w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (79360) Sila-Nunam w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Dane o układzie (79360) Sila-Nunam w bazie danych Johnstonsarchie
- (79360) Sila-Nunam w bazie Minor Planet Center (ang.)