106 Dywizja Zmotoryzowana (ZSRR)

106 Dywizja Zmotoryzowana
106-я моторизованная дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

8 lipca 1941

Rozformowanie

28 września 1941

Tradycje
Rodowód

221 Dywizja Zmotoryzowana

Kontynuacja

106 Dywizja Strzelecka (2-go formowania)

Dowódcy
Pierwszy

pułkownik I. F. Kuc

Ostatni

major K. S. Monachow

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

Front Rezerwowy

106 Dywizja Zmotoryzowana – zmotoryzowany związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

Działania bojowe

Początkowo sformowana jako 106 Dywizja Pancerna w dniu 8 lipca 1941 roku na bazie 221 Dywizji Zmotoryzowanej, która była sformowana dla 27 Korpusu Zmechanizowanego. W rozkazie Sztabu Generalnego nr 0058 z 19 lipca 1941 roku widniej już jako 106 Dywizja Zmotoryzowana. Podporządkowana Frontowi Rezerwowemu generała porucznika Iwana Bogdanowa, a od 30 lipca 1941 roku generała armii Gieorgija Żukowa. Od 23 lipca 1941 roku uczestniczyła w walkach o Jelnię. W ciągu kilku dni stanowisko straciło dwóch kolejnych dowódców dywizji za niekompetencję w dowodzeniu natarciami na Jelnię. Nowym dowódcą został major K. S. Monachow, dowódca 282 Pułku Strzeleckiego z 19 Dywizji Strzeleckiej.[1] Uczestniczyła w zdobyciu Jelni 5 września 1941 roku. Przeformowana 28 września 1941 roku w 106 Dywizję Strzelecką (2-go formowania)[2].

Podporządkowanie

Data Front (Okręg) Armia Korpus (Grupa) Uwagi
31 lipca 1941 roku Front Rezerwowy 24 Armia

Skład

  • 1 pułk strzelców zmotoryzowanych
  • 2 pułk strzelców zmotoryzowanych
  • 504 pułk strzelców
  • 106 pułk artylerii
  • 106 samodzielny batalion łączności
  • batalion pancerny
  • 734 poczta polowa
  • 596 polowa kasa Gosbanku.

Dowódcy

  • pułkownik I. F. Kuc
  • pułkownik Aleksejew - do 18.08.1941
  • pułkownik Wasilij P. Brynzow
  • major Konstantin S. Monachow - od 28.08.1941

Przypisy

Bibliografia

  • Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński. Czołg średni T-34 - Rusza produkcja wojenna. „Technika Wojskowa Historia”. 6, 2011. Warszawa: Magnum X Sp. z o.o.. ISSN 2080-9743. 
  • Robert Michulec. Bitwa o Jelnię. „Technika Wojskowa Historia”. 5, 2018. Warszawa: Magnum X Sp. z o.o.. ISSN 2080-9743. 
  • https://web.archive.org/web/20130808121537/http://bdsa.ru/divizia/divizii-motorizovannqie/s-100-md-po-199-md/106-motorizovannaya-diviziya.html
  • https://pamyat-naroda.ru/warunit/106%20%D0%BC%D0%B4/?backurl=/warunit/?q%3D106%26page%3D1
  • https://web.archive.org/web/20130501155920/http://www.admin.smolensk.ru/web_dis/2005/rosl/topic/topic24.htm
  • p
  • d
  • e
Wojska pancerne ZSRR w okresie II wojny światowej
Armie pancerne
  • 1 Armia Pancerna
  • 2 Armia Pancerna
  • 3 Armia Pancerna
  • 4 Armia Pancerna
  • 5 Armia Pancerna
  • 6 Armia Pancerna
Pancerne armie gwardyjskie
Korpusy pancerne
  • 1 gw.
  • 2 gw.
  • 3 gw.
  • 4 gw.
  • 5 gw.
  • 6 gw.
  • 7 gw.
  • 8 gw.
  • 9 gw.
  • 10 gw.
  • 11 gw.
  • 12 gw.
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
Dywizje pancerne
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38
  • 39
  • 40
  • 41
  • 42
  • 43
  • 44
  • 45
  • 46
  • 47
  • 48
  • 49
  • 50
  • 51
  • 52
  • 53
  • 54
  • 55
  • 56
  • 57
  • 58
  • 59
  • 60
  • 61
  • 101
  • 102
  • 103
  • 104
  • 105
  • 106
  • 107
  • 108
  • 109
  • 110
  • 111
  • 112
Brygady pancerne
  • 2
  • 4
  • 5
  • 6
  • 10
  • 14
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 29
  • 32
  • 36
  • 38
  • 39
  • 40 gw
  • 54 gw