1 Dywizja Strzelców Spadochronowych (III Rzesza)

1 Dywizja Strzelców Spadochronowych

1. Fallschirm-Jäger-Division

Oznaka dywizyjna
Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	listopad 1942
Rozformowanie	kwiecień 1945 (kapitulacja)
Dowódcy
Pierwszy	Richard Heidrich
Ostatni	Karl-Lothar Schulz
Działania zbrojne
II wojna światowa: front włoski
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Luftwaffe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	wojska powietrznodesantowe
Podległość	I Korpus Spadochronowy
Multimedia w Wikimedia Commons

1 Dywizja Strzelców Spadochronowych (niem. 1. Fallschirm-Jäger-Division) – niemiecka dywizja strzelców spadochronowych z okresu II wojny światowej.

Historia

1. Dywizję Strzelców Spadochronowych powołano w Niemczech pod koniec 1942 roku. Składała się z jednostek byłej 7. Dywizji Lotniczej, uzupełnionych nowymi rekrutami. Oddziały 1. Dywizji walczyły na froncie włoskim. Spadochroniarze z 3. Pułku Strzelców Spadochronowych w sierpniu 1943 roku brali udział w walkach na Sycylii, później wycofali się na kontynent. Jednostki 1. Dywizji walczyły w bitwie pod Salerno, a także broniły klasztoru na górze Monte Cassino. 1 Dywizja Strzelców Spadochronowych poddała się w kwietniu 1945 roku w okolicy Imola.

W czasie działań bojowych prowadzonych na terytorium Włoch, 21 listopada 1943 roku żołnierze 1 Dywizji Strzelców Spadochronowych w lesie Limmari (rejon Abruzja) zamordowali 112 osób, w tym 50 kobiet i 31 dzieci. Dopuszczali się również plądrowania i niszczenia zabudowań^[1][2].

Dowódcy dywizji

• gen. mjr Richard Heidrich (od 1942 do 16 listopada 1944)
• gen. mjr Hans Korte (od 4 stycznia 1944 do 21 lutego 1944)
• gen. mjr Karl-Lothar Schulz (od 18 listopada 1944 do kapitulacji)^[3]

Struktura organizacyjna

• 1 pułk strzelców spadochronowych
• 3 pułk strzelców spadochronowych
• 4 pułk strzelców spadochronowych

Przypisy

Bibliografia

• Benedikt Erenz, Karl-Heinz Janssen: Niemcy o zbrodniach Wehrmachtu. Warszawa: 1997. ISBN 83-11-08722-9.
• James Lucas: Pikujące orły : niemieckie wojska powietrznodesantowe w II wojnie światowej. Warszawa: Wydawnictwo Magnum, 2002, s. 275, 277. ISBN 978-83-85852-73-5. OCLC 749267183.
• Niemieckie dywizje powietrznodesantowe (spadochronowe). W: Janusz Ledwoch: Zielone Diabły: Niemieckie wojska spadochronowe 1935-1945. Warszawa: 1993, s. 32-34. (pol.).
• Bruce Quarrice, Mike Chappnell: Niemieckie oddziały powietrznodesantowe 1939-45. Warszawa: Editions Spotkania, seria: Żołnierz i Broń, cz. 2. ISBN 83-7115-010-5. Brak numerów stron w książce