220 mm armata mle 1917 Schneider
Replika armaty 22-cm K532(f) na wyspie Guernsey | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Francja | ||
---|---|---|---|
Rodzaj | ciężka armata polowa | ||
Historia | |||
Prototypy | 1917 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber | 220 mm | ||
Długość lufy | 7670 mm | ||
Donośność | 22 800 m | ||
Prędkość pocz. pocisku | 766 m/s | ||
Masa | 25 880 kg | ||
Kąt ostrzału | od -10° do +37° (w pionie) | ||
|
Canon de 220 L mle 1917 Schneider – francuska ciężka armata polowa z okresu I wojny światowej.
Historia
Przed rozpoczęciem I wojny światowej francuska koncepcja prowadzenia działań wojennych zakładała szybką wojnę manewrową, w której nie ma miejsca na ciężkie i trudne do transportu armaty dużego kalibru. Armia francuska została wyposażona głównie w lekkie i szybkostrzelne (jak na ówczesne czasy) armaty de 75 mle 1897. Przebieg działań wojennych w 1914 negatywnie zweryfikował francuską doktrynę i kiedy okazało się, że zamiast spodziewanej szybkiej wojny manewrowej konflikt przeistoczył się w statyczną wojnę pozycyjną armia francuska nie posiadała prawie żadnych armat dużego kalibru, potrzebnych do niszczenia umocnionych pozycji przeciwnika.
Zaprojektowanie nowych, ciężkich armat zajęło francuskim projektantom trochę czasu i Canon de 220 L mle 1917 Schneider (znana także jako Can 220 L 17 S) pojawiła się na froncie dopiero w 1917. Nowa konstrukcja została zaprojektowana przy wykorzystaniu konstrukcji lufy istniejącej armaty okrętowej i pomimo bardzo znacznej masy własnej była to bardzo udana broń o znacznym zasięgu i pocisku o dużej mocy niszczącej.
Po zakończeniu wojny broń ta pozostała na wyposażeniu armii francuskiej i była używana jeszcze w II wojnie światowej. Zdobyte przez Niemców egzemplarze były używane przez Wehrmacht jako 22-cm K532(f), stanowiły uzbrojenie Wału Atlantyckiego i niektóre z nich wzięły nawet udział przeciwko wojskom alianckim w czasie lądowania w Normandii.
Bibliografia
- Chris Chant: Artillery. Londyn: Amber Books, 2005, s. 38-39. ISBN 1-904687-41-5.