64DD
Typ | akcesorium do konsoli gier wideo | ||
---|---|---|---|
Producent | Nintendo, Alps Electric | ||
Generacja | piąta | ||
Premiera | JP: 1 grudnia 1999 | ||
Pamięć operacyjna | 36 megabitów wbudowanej pamięci ROM (dźwięki i czcionki) | ||
Nośniki danych | nośnik magnetyczny (64 MB) | ||
|
64DD, w języku potocznym jako Nintendo 64DD – akcesorium będące stacją dyskietek do konsoli Nintendo 64, wyprodukowanej przez Nintendo.
64DD po raz pierwszy zostało zaprezentowane szerszej publiczności w 1995 roku, na rok przed oficjalną premierą Nintendo 64 w roku 1996. Po licznych opóźnieniach zostało oficjalnie wydane jedynie w Japonii 1 grudnia 1999 roku. Nazwa składa się z dwóch członów: „64” – odnoszącym się do nazwy konsoli Nintendo 64, oraz do 64 megabajtów pamięci na dane, które posiadały dyskietki, jak i „DD”, będące skrótem angielskiego „Dynamic drive”, czyli „stacji o dużej prędkości działania”[1].
64DD miało na celu zwiększyć pojemność wykorzystywanych nośników. Kartridże używane w podstawowej wersji Nintendo 64 pozwalały na przechowanie od 12 do 16 MB danych, co w porównaniu do zyskujących na popularności w tamtym czasie płyt CD, pozwalających zgromadzić 700 MB danych, było wartością niemalże 60-krotnie niższą. Technologia kartridży przez wielu była uznawana za przestarzałą i mało funkcjonalną.
Dyskietki wykorzystywane przez akcesorium 64DD mogły pomieścić do 64 MB danych, co nie dorównywało płytom CD, jednak pozwoliło zwiększyć pierwotną pojemność nośnika danych ponad pięciokrotnie[potrzebny przypis].
Przypisy
- ↑ Najczęściej zadawane pytania IGN64 odnośnie 64DD. ign.com, 1999-12-15. [dostęp 2018-04-23]. (ang.).