Adam Bogoria-Zakrzewski
 Płk Adam Zakrzewski jako dowódca 1 Pułku Strzelców Konnych (1932) | |||
 pułkownik kawalerii | |||
| Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1892 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 października 1958 | ||
| Przebieg służby | |||
| Lata służby | 1914–1947 | ||
| Siły zbrojne |
| ||
| Jednostki | 1 Pułk Strzelców Konnych | ||
| Stanowiska | dowódca pułku kawalerii | ||
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka | ||
| Odznaczenia | |||
       | |||
| |||
Adam Kazimierz Zakrzewski h. Bogoria (ur. 25 lutego 1892 w Mokręszczyźnie k. Żytomierza, zm. 14 października 1958 w Sopocie) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 25 lutego 1892 roku w Mokręszczyźnie, pow. żytomierskim, jako syn Ottona i Anastazji z d. Stefańskiej[1][2]. W 1914 roku został powołany do armii rosyjskiej[3]. Od 1917 roku służył w 3 pułku ułanów w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji[3]. Od 1920 roku zastępca dowódcy 14 pułku Ułanów Jazłowieckich, W dniach 29 lipca – 2 sierpnia 1920 roku w Kaliszu, pełniąc obowiązki dowódcy zorganizował 203 Ochotniczy pułk ułanów. Do 9 września 1920 roku był zastępcą dowódcy pułku, mjr. Zygmunta Podhorskiego, a następnie objął dowództwo 203 puł i sprawował je do marca 1921 roku[3].
Po zakończeniu wojny z bolszewikami został skierowany na kurs do Grudziądza. Później dowodził II dywizjonem 19 pułku Ułanów Wołyńskich w Ostrogu[4]. Od maja 1924 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 3 pułk strzelców konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego w Wołkowysku[5][3], a od marca 1926 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 3 pułku Ułanów Śląskich w Tarnowskich Górach[6][3]. Do wiosny 1929 roku był zastępcą dowódcy 10 pułku strzelców konnych w Łańcucie[7][3].
W okresie od 11 kwietnia 1929[3] do 12 czerwca 1937 roku dowodził 1 pułkiem strzelców konnych w Garwolinie[8]. Do sierpnia 1939 roku pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy Pomorskiej Brygady Kawalerii. Z chwilą objęcia przez gen. bryg. Stanisława Grzmot-Skotnickiego dowództwa Grupy Osłonowej „Czersk” został dowódcą Pomorskiej Brygady Kawalerii. W październiku 1939 roku przedostał się na Węgry, tam pod przykrywką pracownika konsulatu nadzorował ewakuację wojskową. W okresie od 24 listopada 1940 roku do 1 grudnia 1941 roku dowodził 7 Brygadą Kadrową Strzelców. Następnie pełnił służbę na stanowisku I zastępcy dowódcy Brygady Szkolnej. Równocześnie od czerwca 1942 roku do stycznia 1943 roku sprawował funkcję komendanta Obozu Rozdzielczego w Auchtertool. W marcu 1946 roku powrócił do kraju.
Walki Grupy Operacyjnej „Czersk” w kampanii wrześniowej opisał w wydanej w roku 1958 książce „Wspomnienia – wrzesień 1939”[9].
Awanse
- major – zweryfikowany 3 maja 1922 roku ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 101. lokatą w korpusie oficerów jazdy
- podpułkownik – 12 kwietnia 1927 roku ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów kawalerii
- pułkownik – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku w korpusie oficerów kawalerii
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921)[10]
- Krzyż Niepodległości (20 lipca 1932)[11]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)[12]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (17 marca 1930)[13]
- Krzyż Oficerski Orderu Orła Białego z Mieczami (Serbia, 1921)[14]
- Medal Zwycięstwa (międzysojuszniczy)
Przypisy
- ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-01-19] .
- ↑ a b c d e f g Kolekcja VM ↓, s. 4.
- ↑ Rocznik oficerski 1923 s. 637, 677.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 42 z 29.04.1924 r. Rocznik oficerski 1924 s. 587, 600.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 13 z 11.03.1926 r.
- ↑ Rocznik oficerski 1928 s. 326, 338.
- ↑ Rocznik oficerski 1932 s. 140, 655.
- ↑ Zakrzewski 1958 ↓, s. 107-257.
- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3370 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 39, poz. 1822)
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1921 nr 48, s. 1746
Bibliografia
- Zakrzewski Adam. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.42-3308 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-02].
- Adam Zakrzewski: Wspomnienia – wrzesień 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1958.
- Ryszard Juszkiewicz, Andrzej Urbaniak, Dowódcy Polskiego Września, Ciechanów 1989.
- Rocznik Oficerów Kawalerii 1930, Główna Drukarnia Wojskowa, Warszawa 1930.
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
Kontrola autorytatywna (osoba):
