Adrian Michalczyszyn
Adrian Michalczyszyn, Warszawa 2013 | |||
Data i miejsce urodzenia | 18 listopada 1954 | ||
---|---|---|---|
Obywatelstwo | ZSRR | ||
Tytuł szachowy | arcymistrz (1978) | ||
Ranking FIDE | 2455 (01.06.2022) | ||
Ranking krajowy FIDE | 9[1] | ||
|
Adrian Michalczyszyn, ukr. Адріян Богданович Михальчишин, sł. Adrijan Mihaljčišin (ur. 18 listopada 1954 we Lwowie) – ukraiński szachista i trener szachowy (FIDE Senior Trainer od 2004), reprezentant Słowenii od 1999, arcymistrz od 1978 roku.
Kariera szachowa
Pierwsze znaczące sukcesy zaczął odnosić pod koniec lat 70. XX wieku. Dwukrotnie (1977, 1980) zdobył tytuły mistrza Związku Radzieckiego juniorów, czterokrotnie (1978, 1981, 1984, 1985) uczestniczył w finałach mistrzostw ZSRR, najlepszy wynik osiągając w roku 1984 we Lwowie, gdzie zajął IV miejsce. Wielokrotnie uczestniczył w turniejach międzynarodowych, sukcesy odnosząc m.in. w Rzymie (1977, dz. I m.), Vrnjačkiej Banji (1978, dz. I m.), Peczu (1978, I m.), Lipsku (1979, dz. I m.), Kopenhadze (1980, turniej Politiken Cup, dz. I m.), Wiedniu (1982, dz. I m.), Hastings (1985/86, dz. II m.), Karwinie (1987, dz. II m.) i Ptuju (2000, I m.)[2]. W roku 2002 zdobył w Dobrnej tytuł mistrza Słowenii[3].
Wielokrotnie reprezentował Ukrainę i Słowenię w rozgrywkach drużynowych, m.in.: czterokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1992, 2000, 2002, 2004)[4] oraz czterokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 1999, 2001, 2003, 2005)[5].
W latach 1985–1987 klasyfikowany był w pierwszej setce światowej listy Międzynarodowej Federacji Szachowej. Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1999 r., z wynikiem 2552 punktów zajmował wówczas 2. miejsce (za Aleksandrem Bielawskim) wśród słoweńskich szachistów[6].
Jest uznanym szachowym trenerem, w latach 1980–1986 współpracował z mistrzem świata Anatolijem Karpowem. Wśród jego podopiecznych znajdowali się także m.in. Zsuzsa Polgár, Maja Cziburdanidze, Wasilij Iwanczuk i Arkadij Naiditsch, był również trenerem narodowych drużyn Holandii, Polski i Słowenii. Od roku 2005 pełni funkcję wiceprezesa Kolegium Trenerów Międzynarodowej Federacji Szachowej[7].
Wspólnie z Aleksandrem Bielawskim napisał kilka książek o tematyce szachowej, m.in. Winning endgame technique (1995), Fianchetto Grünfeld (1998), The two knights defence (1999), Winning endgame strategy (2000), Modern endgame practice (2002) i Secrets of chess intuition (2002). Współpracuje również z firmą ChessBase, dla której nagrał dwa szkoleniowe filmy video The secret weapons of the champions (2007) i Decision making in chess (2007)[8].
Rodzina
Jego dziadek, ojciec matki, był księdzem greckokatolickim we wsi Łabowa[9].
Przypisy
- ↑ Period: June 2022. Rank Slovenia. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-13].
- ↑ Zgodovina šaha v Sloveniji.
- ↑ Slovenian Championships 2002.
- ↑ OlimpBase.
- ↑ OlimpBase.
- ↑ FIDE rating history :: Mihalcisin, Adrian.
- ↑ FIDE Trainers’ Commission.
- ↑ Verknüpfte Publikationen Mychal’cysyn, Adrian. dispatch.opac.d-nb.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-18)]..
- ↑ Adrian Mychalczyszyn. «Spalić to ukraińskie gniazdo!» „Dzwin”. 4 (882), s. 100, kwiecień 2018. (ukr.).
Bibliografia
- ChessBase Megabase 2007
- W.Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom I, Warszawa 1986, s. 588
- Adrian Mikhalchishin: Grandmaster, author and chess trainer (ang.)
Linki zewnętrzne
- Adrian Michalczyszyn – wybrane partie szachowe (ang.)
- Adrian Michalczyszyn – profil na stronie FIDE (ang.)