Aleksander Abłamowicz
Data i miejsce urodzenia | 12 maja 1932 |
---|---|
Data śmierci | 29 stycznia 2011 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: filologia romańska | |
Alma Mater | |
Profesura | 24 stycznia 1997[1] |
Doktor honoris causa Université de Picardie – 1996 | |
Uczelnia | Uniwersytet Jagielloński |
Odznaczenia | |
Aleksander Leopold Abłamowicz (ur. 12 maja 1932 w Białymstoku, zm. 29 stycznia 2011) – profesor, doktor habilitowany nauk humanistycznych (filologii romańskiej), literaturoznawca.
Działalność naukowa
W 1945 r. przeprowadził się do Bytomia, gdzie w 1950 r. ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Smolenia[2]. Następnie ukończył filologię romańską na Uniwersytecie Jagiellońskim i przez pewien czas uczył języka francuskiego w LO im. Smolenia w Bytomiu. W 1966 r. po obronie rozprawy doktorskiej rozpoczął pracę naukową na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Od 1973 r. związany z Uniwersytetem Śląskim, gdzie współtworzył śląską romanistykę.
Pełnił tam następujące funkcje:
- wicedyrektor Instytutu Filologii Obcych (1973-1978),
- kierownik Zakładu Filologii Romańskiej (1973-1978),
- twórca i kierownik Zakładu Literatur Romańskich (1973-2002),
- dyrektor Instytutu Filologii Romańskiej (1978-2002),
- prodziekan Wydziału Filologicznego (1976-1980)
- dziekan Wydziału Filologicznego (1981-1984)
Jednocześnie w latach 1993-2010 był wykładowcą Uniwersytetu Ostrawskiego, gdzie współtworzył Katedrę Romanistyki na tamtejszym Wydziale Filozoficznym.
Był również organizatorem i pierwszym dyrektorem Ośrodka Alliance française w Katowicach (1974-1975).
Wykładał na uniwersytetach we Francji, Portugalii, Grecji, Kanadzie, Niemczech, Hiszpanii, USA i Czechach.
24 stycznia 1997 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wręczył mu nominację profesorską.
Pochowany na cmentarzu przy ul. Kraszewskiego w Bytomiu, s. 5, rz. 7 gr. 109[3].
Specjalizacja naukowa i osiągnięcia
Jego specjalizacja naukowa obejmuje: literaturoznawstwo romańskie, a w szczególności:
- powieść francuską XX wieku
- powieść rzekę
- literaturę surrealistyczną
Był autorem trzech monografii, ponad stu artykułów naukowych i redaktorem dwudziestu prac zbiorowych, członkiem wielu prestiżowych gremiów naukowych, między innymi Międzynarodowego Towarzystwa Literatury Porównawczej oraz UPELF (stowarzyszenia romanistyk).
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Kawaler Legii Honorowej (Francja)
- Kawaler Orderu Palm Akademickich (Francja)
- Doctor honoris causa Uniwersytetu Pikardyjskiego im. Jules’a Verne’a w Amiens (Francja) (1996)
- Złota Odznaka „Za zasługi dla Uniwersytetu Śląskiego”
Przypisy
Linki zewnętrzne
- kondolencje od władz Uniwersytetu Śląskiego
- kondolencje na stronie Uniwersytetu Ostrawskiego