Aleksander Krukowiecki
Pomian (wersja hrabiowska) | |
hrabia | |
Rodzina | Krukowieccy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1827[1] |
Data i miejsce śmierci | 20 lipca 1896 |
Ojciec | Jan Krukowiecki |
Matka | Helena Wolska z Podhajec h. Półkozic |
Żona | Waleria Jabłońska h.Jasieńczyk |
Dzieci | Julia Wanda |
Aleksander Krukowiecki, ps. „Żubr” (ur. 1825, zm. 20 lipca 1896 w Aksmanicach) – hrabia, poseł na Sejm Galicyjski, pułkownik, organizator i dowódca oddziału w powstaniu styczniowym.
Biografia
Syn generała Jana Krukowieckiego i Heleny Wolskiej. Miał braci Konstantego, Władysława, Adama oraz siostrę Helenę, która pozostała w stanie panieńskim i mieszkała w majątku Krukowieckiego w Ossem. Jego dziadek Piotr Krukowiecki otrzymał od cesarzowej Marii Teresy tytuł hrabiowski. Zaangażowany w ruchu przedpowstaniowym, w stronnictwie białych. W powstaniu styczniowym walczył w oddziale Aleksandra Taniewskiego, w którym dowodzili bracia Gustaw Habich i Edward Jan Habich. Walczył w sierpniu 1863 w dwóch bitwach pod Imbramowicami i Glanowem. Po powrocie do Galicji walczył w oddziale Walerego Wróblewskiego. Na ostatnią wyprawę wyruszył w styczniu 1864 pod rozkazami kpt. Edwarda Rylskiego.
Po powstaniu właściciel ziemski w Aksmanicach, działacz polityczny, poseł na sejm.
Zmarł w Aksmanicach w 20 lipca 1896. Przy grobach rodziny Krukowieckich na cmentarzu parafialnym w Jeżowie umieszczono symboliczny nagrobek pułkownika Aleksandra Krukowieckiego[2].
Przypisy
Bibliografia
- Eligiusz Kozłowski (opr.): Zapomniane wspomnienia. Warszawa: Pax, 1981, s. 463. ISBN 83-211-0230-1.