Ambositrinae

Ambositrinae
Masner, 1961
Maoripria earlyi
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	trzonkówki
Infrarząd	owadziarki
(bez rangi)	Proctotrupomorpha
Nadrodzina	Diaprioidea
Rodzina	Diapriidae
Podrodzina	Ambositrinae
Synonimy
Ambositridae Masner, 1961 Aczeloprinae Fabritius, 1968
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Ambositrinae – podrodzina błonkówek z infrarzędu owadziarek i rodziny Diapriidae.

Błonkówki drobnych rozmiarów. Spotyka się wśród nich gatunki długoskrzydłe, krótkoskrzydłe i bezskrzydłe, jak i takie o samcach długoskrzydłych, a samicach krótkoskrzydłych lub bezskrzydłych i myrmekomorficznych^[1][2]. Osobniki o zredukowanych skrzydłach mają również zredukowane lub całkiem zanikłe przyoczka. Głowa większości gatunków jest hipognatyczna^[2]. U samic biczyk czułka zbudowany jest z trzynastu członów, a u samców z dwunastu, z których drugi zwykle jest zmodyfikowany^[1]. U licznych gatunków między panewkami czułkowymi znajduje się wyrostek środkowy. Przednie jamki tentorialne są dobrze zaznaczone. Nie występują szwy subokularne. Tarczka śródtułowia zwykle ma pojedynczy dołek u podstawy, czasem przedzielony pośrodkową przegrodą, niekiedy przedłużoną ku tyłowi w żeberko. Mezopleury mają postać pojedynczych, dużych płytek. Pozatułów ma na wierzchu dwa żeberka boczne, a często też żeberko środkowe^[2]. Użyłkowanie przedniego skrzydła jest zredukowane, o niezamkniętej komórce radialnej, zwykle bardzo krótkiej żyłce marginalnej, a czasem o uwstecznionych żyłkach kostalnych. Z wyjątkiem dwóch rodzajów na metasomie samic widać pięć, a na metasomie samców sześć tergitów, gdyż tergity od drugiego do czwartego zlane są w syntergum^[1]. Tergity gastralne mają ostre krawędzie boczne i są gwałtownie podgięte na spód^[1][2]. Drugi sternit metasomy jest znacznie krótszy od trzeciego^[2] i oddzielony od niego głębokim szwem^[1].

Owady te zamieszkują wilgotne i zacienione siedliska, głównie wilgotne lasy strefy umiarkowanej. Bytują w piętrze ściółki i wśród niskiej roślinności. Przypuszczalnie wszystkie są wewnętrznymi parazytoidami muchówek długoczułkich rozwijających się w glebie lub grzybach, w tym przedstawicieli bedliszkowatych, przy czym żywiciela potwierdzono tylko u jednego gatunku^[2][1].

Podrodzina ma prawdopodobnie rodowód gondwański^[1]. Większość gatunków występuje w Ameryce Południowej, Australii, Nowej Gwinei i Nowej Zelandii, ale znane są też z wysp południowego zachodu Pacyfiku, Afryki i Madagaskaru^[1][2][3]

Takson ten wprowadzony został w 1961 roku przez Lubomíra Masnera^[4]. Zalicza się doń ponad 20 opisanych rodzajów^[5]: