Anna Markowska

Anna Markowska

Bożena Grzyb-Jarodzka „Anna Markowska”, 2012 r.
Profesor
Specjalność: historia sztuki
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	2005
Profesura	13 czerwca 2016
historyczka sztuki, nauczycielka akademicka, kuratorka wystaw
Członkini zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA

Anna Markowska – polska historyczka sztuki, krytyczka, kuratorka wystaw, wykładowczyni akademicka, profesor nauk humanistycznych^[1].

W 1984 ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest również absolwentką studium doktoranckiego w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie oraz PWSFTviT w Łodzi^[2][3]. Obecnie związana z Uniwersytetem Wrocławskim (Instytut Historii Sztuki)^[4][5].

Habilitację uzyskała w 2005 w IS PAN na podstawie pracy Definiowanie sztuki – objaśnianie świata. O pojmowaniu sztuki w PRL-u. Od 2016 jest profesorem nauk humanistycznych^[3].

W latach 1997–2006 pracowała w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (Wydział Artystyczny w Cieszynie)^[1]. Od 2006 wykłada w Uniwersytecie Wrocławskim, a w roku akademickim 2016/2017 gościnnie uczyła w Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu^[3].

Wykładała również na wielu uczelniach europejskich – na uniwersytetach w Porto, Leon, Kopenhadze, Turynie, Pizie, Sankt Petersburgu, Opawie i Ostrawie oraz pozaeuropejskich: Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie oraz w Uniwersytecie Pedagogicznym w Tomsku na Syberii^[6]. Specjalizuje się w sztuce po 1945. Na jej doświadczenie zawodowe składa się praca w czasie Biennale, a później Triennale Grafiki w Krakowie. Współpracowała przy takich międzynarodowych przedsięwzięciach jak wystawa Gilberta i George’a The Cosmological Pictures w Pałacu Sztuki w Krakowie (1991) i wystawa Alana Davie w Galerii M w Krakowie. Pracuje jako tłumaczka i przewodniczka, zajmuje się kuratorstwem wystaw, pisze recenzje^[1], eseje, towarzyszy artystom i artystkom przy ich pracy poprzez wizyty w pracowniach, pisanie tekstów do katalogów, organizowanie spotkań^[2].

Zredagowała specjalny numer czasopisma „Quart” (2021, nr 59), poświęcony m.in. porażce oraz epistemologiom niewiedzy^[5].

Przewodnicząca Rady Naukowej Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata. Ekspertka w Polskiej Komisji Akredytacyjnej w dyscyplinie: nauki o sztuce^{[potrzebny przypis]}.

Członkini: Rady Dyscyplin Naukowych (Rada Dyscypliny – Nauki o Sztuce)^[1], Rady Muzeum Współczesnego we Wrocławiu (pierwsza i druga kadencja)^[7][8] oraz zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA^[9].

Jurorka w konkursach m.in. w konkursie Pawilonu Polskiego 55. Biennale w Wenecji 2013^[10], Jury 45. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2021 (przewodnicząca)^[11], Jury konkursu „Postawy VIII” organizowanego przez Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu^[12].

• Anna Markowska: Dlaczego Duchamp nie czesał się z przedziałkiem?. Kraków: Universitas, 2019, s. 516+26 il. ISBN 97883-242-3584-1.
• Anna Markowska: Sztuka podręczna Wrocławia. Anex, 2019, s. 324. ISBN 978-83-952913-0-2.
• Anna Markowska: Sustainable art. Facing the need for regeneration, responsibility and relations. Warsaw: Tako, 2015. ISBN 978-83-62737-89-5. Brak numerów stron w książce
• Anna Markowska: Politics of Erasure from „Damnatio memoriae” to Alluring Void. Warsaw: 2014, s. 357. ISBN 978-83-62737-66-6.
• Anna Markowska: Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 roku. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2012, s. 498. ISBN 978-83-231-2762-8.
• Markowska Anna: Trickster Strategies in the Artists’ and Curatorial Practice. Warsaw: Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata, 2012. ISBN 978-83-62737-26-0. Brak numerów stron w książce
• Anna Markowska: Komedia sublimacji. Granica współczesności a etos rzeczywistości w sztuce amerykańskiej. DiG, 2010, s. 390. ISBN 978-83-7181-627-7.
• Anna Markowska: Definiowanie sztuki – objaśnianie świata. O pojmowaniu sztuki w PRL-u. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2003, s. 398. ISBN 83-226-1209-5.
• Anna Markowska: Sztuka w Krzysztoforach. Między stylem a doświadczeniem. Cieszyn: Uniwersytet Śląski, 2000, s. 223. ISBN 83-88320-60-2.
• Anna Markowska: Język Neuera. O twórczości Jonasza Sterna. Cieszyn: Uniwersytet Śląski, 1998, s. 114. ISBN 83-911105-1-6.

• 2022 – kuratorka wystawy Rozbijając mrok. Anna Szpakowska-Kujawska, 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław^[13]
• 2015–2016 – kuratorka wystawy Doroty Nieznalskiej Przeszłość, która nie chce przeminąć, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie^[14]
• 2012–2013 – kuratorka wystawy Gdzie jest PERMAFO, Muzeum Współczesne Wrocław^[15]

• Anna Markowska. Sztuka jako niedogodność, czyli jak wysadzić w powietrze kopułę wzniosłości. „CzasKultury.pl”. 12, 2021. brak numeru strony
• Anna Markowska. 3 kobiety i inne wystawy duetu Toniak-Szczęśniak. „Sztuka i Dokumentacja”. 15, s. 79–96, 2016. 
• Anna Markowska. Kontekstualizm – sztuka w kontekście politycznym i społecznym w Polsce lat 70. XX wieku. „Zeszyty Artystyczne”. nr 32. s. 34–59. 

• Profil Anny Markowskiej w academia.edu^[1]
• Kanał A. Markowskiej na You Tube poświęcony sztuce.