Antoni Kuryłłowicz

Antoni Kuryłłowicz
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

1876

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1954
Grodno

Wyznanie

chrześcijańskie

Kościół

rzymskokatolickie

Prezbiterat

1900

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Antoni Kuryłłowicz (ur. 1876, zm. 18 czerwca 1954 w Grodnie) – polski ksiądz rzymskokatolicki i działacz społeczny związany z Grodnem.

Życiorys

Urodził się w roku 1876 w Wierchdubie-Morozik (lit. Dubas, Litwa)[1]. W 1896 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Wilnie. Po czterech latach nauki otrzymał święcenia kapłańskie. Rozpoczął posługę jako wikariusz parafii św. Rafała w Śnipiszkach. Po śmierci proboszcza pełnił tę funkcję. W 1906 decyzją biskupa został skierowany na studia z zakresu teologii i filozofii do Institut Catholique w Paryżu. Po obronie pracy pt. „Prawo narodów podczas wojny z punktu widzenia moralnego” otrzymał tytuł doktora filozofii scholastycznej. W 1909 został proboszczem w Starych Trokach k. Wilna, a w marcu 1910 proboszczem parafii pobernardyńskiej (Znalezienia Krzyża Świętego) w Grodnie. Równocześnie pełnił funkcję prefekta w grodzieńskich szkołach średnich.

W okresie okupacji niemieckiej kierował sekcją dobroczynną Komitetu Obywatelskiego (1915–1919). Zasiadał w zarządzie okręgowym Polskiej Macierzy Szkolnej[2]. Przez długie lata był przewodniczącym Rady Miejskiej Grodna.

W dwudziestoleciu międzywojennym i w czasie II wojny światowej był proboszczem parafii Znalezienia Krzyża Świętego, dziekanem w Grodnie oraz dyrektorem szkoły bernardyńskiej w Grodnie. W 1939 nadano mu godność kanonika honorowego kapituły bazyliki metropolitalnej wileńskiej.

W 1942 w grupie kilku innych księży z Grodna został aresztowany przez gestapo jako zakładnik. Uwolniony po dwóch miesiącach.

Po wojnie abp Romuald Jałbrzykowski mianował go wikariuszem generalnym na okręg grodzieński, w granicach Białoruskiej SRR.

Zmarł po ciężkiej chorobie 18 czerwca 1954 w Grodnie. Został pochowany w grobie rodzinnym w Rotnicy k. Druskienik[3].

Jego popiersie znajduje się w kościele Znalezienia Krzyża Św. w Grodnie.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Metryk chrztów z kościoła Rotnicy, rok 1876, wpis 105 [1]
  2. ↑ Walny zjazd Polskiej Macierzy Szkolnej w Warszawie 14 czerwca 1936 r. z udziałem ks. Kanonika Antoniego Kuryłłowicza
  3. ↑ Herold kapłaństwa [online], slowo.grodnensis.by [dostęp 2022-06-02] .
  4. ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  5. ↑ M.P. z 1928 r. nr 150, poz. 269 „za zasługi na polu pracy społecznej i oświatowej”.
  6. ↑ Kronika. Odznaczenia. „Przegląd Pedagogiczny”, s. 546, Nr 22 z 8 września 1928. 

Bibliografia

  • Pamięć Grodna 1919–1939: informator wystawy luty-kwiecień 1999, red. Andrzej Stawarz, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Stowarzyszenie Grodnian im. Elizy Orzeszkowej w Warszawie, Warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Wilna i Grodna, 1999.