Beta Scuti
β Sct | |||||||||||||||||
lokalizacja β Scuti na tle gwiazdozbioru Tarczy Sobieskiego | |||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja | 18h 47m 10,5s | ||||||||||||||||
Deklinacja | -04° 44′ 52″ | ||||||||||||||||
Odległość | 690 ± 115 ly | ||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | +4,22m | ||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | spektroskopowo podwójna: jasny olbrzym i karzeł | ||||||||||||||||
Typ widmowy | G5II, B9,5 | ||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||
|
beta Scuti (β Sct) – gwiazda podwójna w gwiazdozbiorze Tarczy Sobieskiego. System ten jest oddalony o około 690 lat świetlnych od Ziemi.
Główny składnik to pomarańczowy[1] jasny olbrzym typu widmowego G o jasności obserwowanej +4,22m. Jego towarzysz o jasności obserwowanej +8,5m to karzeł o typie widmowym B9,5. Jest to układ spektroskopowo podwójny o okresie obiegu około 834 dni.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Kamil Złoczewski: Kosmos. Ryś i Tarcza. T. 79. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 22-23. ISBN 978-83-252-2119-5.
Linki zewnętrzne
- Beta Scuti w bazie SIMBAD (ang.)
- Jim Kaler: BETA SCT (Beta Scuti). [w:] STARS [on-line]. 2011-04-29. [dostęp 2014-10-21]. (ang.).