Bigerrionowie

Bigerrionowie (Bigerriones) – starożytny lud galijski zamieszkujący Akwitanię na południowym zachodzie dzisiejszej Francji w rejonie Pirenejów.

Cezar w swym komentarzu do wojny galijskiej wspomina o poddaniu się Bigerrionów i przysłaniu przez nich dobrowolnie zakładników Publiuszowi Licyniuszowi Krassusuowi w połowie września 56 p.n.e. na wieść o jego zwycięstwie nad Wokatami i Tarusatami^[1].

Od imienia Bigerrionów pochodzi nazwa miejscowości Bagnères-de-Bigorre w departamencie Pireneje Wysokie (Hautes-Pyrénées)^[2][3] i regionu Bigorre.

Źródła

• Gajusz Juliusz Cezar: Wojna galijska. Przełożył i opracował Eugeniusz Konik. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – De Agostini, 2004. ISBN 83-04-04707-1.

Opracowania

• Jean Markale: Wercyngetoryks. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. ISBN 83-06-01539-8.
• Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: PWN, 1988. ISBN 83-01-03529-3.