Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Druskienikach

Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”
Druskininkų Dievo Motinos ikonos „Visų liūdinčiųjų Džiaugsmas“ cerkvė
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny cerkwi
Państwo

 Litwa

Miejscowość

Druskieniki

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Druskienikach

Wezwanie

Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”

Wspomnienie liturgiczne

24 października/6 listopada

Historia
Data zakończenia budowy

1865

Data poświęcenia

1865

Data zamknięcia

1940

Aktualne przeznaczenie

czynna świątynia prawosławna

Data reaktywacji

1947

Fundator

Jakow Rożnow

Dane świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• drewno

Wieża kościelna
• liczba wież


1

Kopuła
• liczba kopuł


6

Liczba ikonostasów

1

Ołtarz
• liczba ołtarzy


3

Dzwonnica
• typ dzwonnicy


wbudowana

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole znajduje się punkt z opisem „Druskieniki, cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość””
Ziemia54°01′16,2″N 23°58′16,0″E/54,021167 23,971111
Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” – drewniana parafialna cerkiew prawosławna w Druskienikach, wzniesiona w 1865.

Historia

Pierwsza cerkiew prawosławna w Druskienikach powstała w 1865 z inicjatywy wicegubernatora Grodna Jakowa Rożnowa, na potrzeby przyjeżdżających do miasteczka kuracjuszy. Ikonostas dla świątyni ufundowała Jekatierina Kutuzowa, wnuczka Michaiła Kutuzowa[1]. Do 1895 przy cerkwi istniała szkoła.

Po zajęciu Druskienik przez Armię Czerwoną cerkiew została czasowo zamknięta, jej ponowne otwarcie nastąpiło dopiero w 1947, kiedy została zarejestrowana jako siedziba parafii liczącej 350 wiernych. W latach 1957 i 1978 obiekt był remontowany.

Architektura

Wnętrze cerkwi

Drewniana, malowana na niebiesko i biało niewielka cerkiew posiada cztery kopuły oraz wkomponowaną w całość dzwonnicę zwieńczoną mniejszą kopułką na hełmie. Jest bogato dekorowana motywami oślich grzbietów oraz doryckimi pilastrami symetrycznie rozmieszczonymi wokół okien i drzwi. Każde okno jest dodatkowo obramowane. Do cerkwi prowadzi troje drzwi, każde z namalowanym czarnym krzyżem. Przedsionek i pomieszczenie ołtarzowe nie są wyraźnie wyodrębnione.

We wnętrzu zachował się oryginalny ikonostas oraz dekoracja malarska: jasnoczerwone ściany, wizerunek Matki Bożej na suficie cerkwi. Poza ołtarzem głównym cerkiew posiada dwa ołtarze boczne.

Przypisy

  1. A. Dylewski, M. Masłowski, B. Piotrowski, J. Swajdo, P. Wójcik, Litwa, Łotwa, Estonia i obwód kaliningradzki, Pascal, Bielsko-Biała 2006, ISBN 978-83-7304-599-6, s. 186

Bibliografia

  • Opis na stronie eparchii wileńskiej i litewskiej ros.