Cerkiew Trójcy Świętej w Bychowie

Cerkiew Trójcy Świętej

Свята-Троіцкая царква у Быхаве

512Г000155
cerkiew parafialna
Widok ogólny (2014)
Państwo	Białoruś
Obwód	mohylewski
Miejscowość	Bychów
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny (Egzarchat Białoruski)
Eparchia	bobrujska i bychowska
Wezwanie	Trójcy Świętej
Wspomnienie liturgiczne	Święto Trójcy Świętej (niedziela Pięćdziesiątnicy)
Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne ikony	Barkułabowska Ikona Matki Bożej (kopia)
Historia Data rozpoczęcia budowy 1890 Data zakończenia budowy 1899 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 2 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego Cerkiew Trójcy Świętej w Bychowie
Położenie na mapie Białorusi Cerkiew Trójcy Świętej w Bychowie
53°30′53,6358″N 30°15′13,5606″E/53,514899 30,253767
Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew Trójcy Świętej – prawosławna cerkiew parafialna w Bychowie, w dekanacie bychowskim eparchii bobrujskiej Egzarchatu Białoruskiego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego^[1].

Cerkiew została wzniesiona w latach 1890–1899^[1]. Według innych źródeł powstała w połowie XIX w.^[2][3]

W latach 1953–2010 w budynku znajdowała się Barkułabowska Ikona Matki Bożej, czczona w Rosyjskim Kościele Prawosławnym jako cudotwórcza, pierwotnie znajdująca się w monasterze Wniebowstąpienia Pańskiego w Barkułabowie. W 1979 wizerunek ten został odnowiony. Gdy monaster w Barkołabowie, nieczynny w okresie radzieckim, został odnowiony i restytuowany, ikonę ponownie do niego przeniesiono, a w cerkwi w Bychowie pozostała kopia^[2].

Budowla jest wpisana do rejestru zabytków o znaczeniu republikańskim^[3]. Jest jedną z nielicznych zachowanych w regionie zabytkowych drewnianych cerkwi^[4].

Świątynia wzniesiona została z drewna na ceglanym fundamencie^[3]. Jest to budowla krzyżowo-kopuła z wydłużoną nawą podłużną, prostokątnym przedsionkiem i wielobocznie zamkniętą absydą. Ponad przedsionkiem wznosi się dwukondygnacyjna wieża-dzwonnica na planie ośmioboku, zwieńczona złoconą kopułą. W miejscu skrzyżowania nawy głównej i transeptu wznosi się druga cebulasta kopuła, usytuowana na ośmiobocznym bębnie (o wysokości 12,5 metra i średnicy ośmiu metrów^[3]). Wejścia do świątyni – od frontu i przez nawę boczną, od północy i południa, zdobione są gankami wspartymi na dwóch słupach każdy^[1]. Okna w budynku są półkoliste^[3]. Ikonostas we wnętrzu budynku jest trzyrzędowy^[1].