Cmentarz wojenny nr 133 – Bobowa
nr rej. A-572 z 04.02.1988[1] | |||
Widok ogólny z bramą wejściową | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Bobowa | ||
Typ cmentarza | wojenny | ||
Stan cmentarza | nieczynny | ||
Powierzchnia cmentarza | 549 m² | ||
Liczba pochówków | 141 | ||
Liczba grobów | 141 | ||
Data otwarcia | 1915 | ||
Architekt | Jan Szczepkowski | ||
Położenie na mapie Bobowej | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie powiatu gorlickiego | |||
Położenie na mapie gminy Bobowa | |||
49°42′18,4″N 20°56′17,4″E/49,705111 20,938167 | |||
|
Cmentarz wojenny nr 133 – Bobowa – austriacki cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej w Bobowej w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Bobowa. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27[2].
Opis cmentarza
Ma kształt prostokąta i znajduje się jako oddzielna kwatera na cmentarzu parafialnym w Bobowej. Zaprojektowany został przez polskiego architekta Jana Szczepkowskiego. Brama wejściowa znajduje się od strony drogi nr 981 łączącej Bobową z Grybowem i jest bardzo podobna do zaprojektowanych również przez tego architekta cmentarzach nr 119 i 134. Są to dwa masywne, murowane z kamienia słupki z metalową furtką, oraz prowadzące do nich betonowe schody z murem po obydwu stronach. Głównym pomnikiem jest duży żelazny, kuty krzyż łaciński o wysokości 10 m. Na końcach ramion i na ich złączeniu znajdują się misterne metalowe glorie. Tego typu krzyż nie występuje na żadnym innym cmentarzu okręgu Łużna. Ogrodzenie stanowią murowane z kamienia słupki, betonowa podmurówka i zawieszone między słupkami metalowe segmenty w kształcie balustradek. Nagrobki żołnierzy w postaci metalowych krzyży na betonowym cokole. W podstawę krzyża wkomponowana imienna tabliczka[2][3].
Polegli
W 141 grobach pojedynczych pochowano tutaj 113 żołnierzy armii austro-węgierskiej, 4 armii niemieckiej i 22 armii rosyjskiej[4]. Zginęli od września 1914 roku do maja 1915 roku[3]. Większość z nich posiada tabliczki imienne. Nie zidentyfikowano 48 żołnierzy[5].
Los cmentarza
Po II wojnie światowej nie dbano o cmentarze z I wojny i ulegały one naturalnemu niszczeniu, zdarzały się również akty wandalizmu[2]. W 2014 r. z budżetu wojewody dokonano generalnego remontu cmentarza nr 133 i zamontowano tablicę informacyjną[6]. Krzyż zaprojektowany przez J. Szczepkowskiego stał się wzorem dla naśladowców – na wzgórzu nad drogą Zborowice – Łużna wykonano jego replikę, nieco niższą i pomalowaną na biało[7].
Galeria
-
Krzyż główny -
Fragment -
Krzyż dwuramienny
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2014-07-25] .
- ↑ a b c Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995. ISBN 83-85557-20-2.
- ↑ a b Oktawian Duda Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-33-5
- ↑ Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej przy cmentarzu
- ↑ Ogólnopolskakomputerowa baza cmentarzy wojennych. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Cmentarze z I wojny odzyskują pierwotny wygląd. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Cmentarze I wojny. [dostęp 2015-06-01].
Linki zewnętrzne
- Niepełna lista pochowanych