Cubryńska Dziura I
Plan jaskini | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Położenie | Tatry Wysokie |
Właściciel | Skarb Państwa |
Długość | 27 m |
Głębokość | 11,5 m |
Deniwelacja | 11,5 m |
Wysokość otworów | 2000 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny | 90 m |
Ekspozycja otworów | ku NW |
Data odkrycia | znana od dawna |
Kod | (nr inwentarzowy PIG) T.L-22.05 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°11′29″N 20°03′22″E/49,191472 20,056075 |
Cubryńska Dziura I (Dolna Dziura) – jaskinia w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się w północnym zboczu Cubryny opadającym z Małej Galerii Cubryńskiej, w pobliżu jaskiń Cubryńska Dziura II i Cubryńska Dziura III, na wysokości 2000 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 27 metrów, a jej deniwelacja 11,5 metra[1].
Opis jaskini
Jaskinia składa się z dwóch równoległych kominów. Jeden ma 5 metrów wysokości i dochodzi się do niego ze stromo wznoszącego się, a później opadającego korytarza, który ma początek w bardzo dużym otworze wejściowym (8 metrów wysokości, szerokość od 2 do 5 metrów)..
Do drugiego komina. o wysokości 4 metrów, można dostać się ciągiem (stroma ścianka i dwa prożki), odchodzącym z korytarza tuż przy otworze[2].
Przyroda.
W jaskini występuje deszcz podziemny. Ściany są wilgotne. Do końca korytarzy dochodzi światło.
Rosną w niej porosty, mchy i paprocie[2].
Historia odkryć
Ze względu na to, że bardzo duży otwór jaskini jest dobrze widoczny ze szlaku prowadzącego do Wrót Chałubińskiego wiedziano o niej od dawna.
Jak podał Władysław Cywiński, pierwszymi, którzy zwiedzili jaskinię byli A. Lachiewicz i M. Pawlikowski. Było to 24 września 1999 roku przy okazji wspinaczki drogą o nazwie Cubryński Komin z Dziurami. Jaskinię nazwano wtedy Dolna Dziura[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Panorama QTVR z Mnicha, doskonale widoczne Cubryńskie Dziury