Daniel Koziarski

Daniel Koziarski

Data i miejsce urodzenia	11 stycznia 1979 Gdynia, Polska
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura
Cytaty w Wikicytatach

Daniel Koziarski (ur. 11 stycznia 1979 w Gdyni) – polski prawnik, pisarz, autor artykułów prasowych i internetowych.

Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni^[1]. W 2003 został absolwentem prawa na Uniwersytecie Gdańskim. Obronił pracę z zakresu prawa karnego procesowego. Współpracował z „Gazetą Polską“, publikując w niej m.in. cykl satyrycznych opowieści, „Opowiadania poprawne“. Redaguje autorski blog i współpracuje z Przystanią Literacką. Jako pisarz zadebiutował w lutym 2007 powieścią „Kłopoty to moja specjalność, czyli kroniki socjopaty“, która ukazała się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka^[2]. Książka otrzymała bardzo pozytywne recenzje w „Kulturze“ i „Newsweeku“ (Joanna Ruszczyk, Newsweek, 18 marca 2007). W stworzonej przez Kozierskiego postaci Tomasza Płachty, który specjalizuje się w komplikowaniu życia sobie i innym, niektórzy doszukują się podobieństw z „Dniem Świra“ Marka Koterskiego. Kolejna część cyklu, „Socjopata w Londynie“, wydana została w sierpniu 2007. W lipcu 2008 ukazała się jego trzecia książka pt. „Klub samobójców“. Otrzymała bardzo dobrą recenzję Piotra Kofty w „Kulturze“ („Dziennik“). W październiku 2008 ukazała się antologia „Opowiadania pod psem i kotem“, do której Koziarski napisał opowiadanie „Dziewięć żyć kota Alberta“. W listopadzie 2009 premierę miała jego kolejna książka pt. „Mój prywatny Sąd Ostateczny“. W sierpniu 2010 wydawnictwo MG opublikowało trzecią część cyklu „Socjopata“ – „Przypadki Tomasza Płachty. Życie i śmierć socjopaty.“ Od 2016 związany z wydawnictwem Novae Res.

Książki

• Kłopoty to moja specjalność, czyli kroniki socjopaty (2007), Prószyński i S-ka
• Socjopata w Londynie (2007), Prószyński i S-ka
• Klub samobójców (2008), Prószyński i S-ka
• Mój prywatny Sąd Ostateczny (2009), Grasshopper
• Przypadki Tomasza Płachty. Życie i śmierć socjopaty (2010), MG
• Zbrodnie pozamałżeńskie (2016), Wydawnictwo Novae Res, współautor Agnieszka Lingas-Łoniewska^[3]
• Kobieta, która wiedziała za mało (2017), Wydawnictwo Novae Res
• Ciemnokrąg, (2017), Wydawnictwo Novae Res
• Miłość w czasach dyskontów (2018), Wydawnictwo Novae Res
• Klub niewiernych (2018), Wydawnictwo Novae Res, współautor Agnieszka Lingas-Łoniewska.
• Od Nerwosolka do Yansa: 50 komiksów z czasów PRL-u, które musisz przeczytać przed śmiercią (2021), Wydawnictwo Novae Res, współautor Wojciech Obremski

Opowiadania

• Dziewięć żyć kota Alberta (w tomie Opowiadania pod psem i kotem (2008), MG)
• Suka (w tomie Piątek, 2:45 (2010), Filar)
• Monodram (2011)
• Niania (w tomie 31.10 Halloween po polsku (2011))
• Prywatny Akt Oskarżenia (w tomie Zemsta jest kobietą (2011))
• Kwestia smaku (2012)
• Dwanaście przedwigilijnych potraw (2017), Wydawnictwo Novae Res (w tomie Pensjonat pod Świerkiem)
• Skwer miłości, skwer samotności (2019), Wydawnictwo Novae Res (w tomie Zakochane Trójmiasto)
• Rocznica (2019), Wydawnictwo Novae Res (w tomie Ludzie potrafią latać)

Scenariusze

• scenariusz do komiksu Kapitan Szpic i wielki cyrk (współautor Artur Ruducha), (2018), wydawnictwo Ongrys
• scenariusz do komiksu Kapitan Szpic i Czarna Niechcesete (współautor Artur Ruducha) (2019), wydawnictwo Ongrys
• scenariusz do komiksu Kapitan Szpic i popielniczka z negatywką (współautor Artur Ruducha) (2019), wydawnictwo Ongrys

• Krzysztof Maciejewski: Daniel Koziarski: „Wierzę w inteligencję czytelników” – wywiad. artofreading.pl, 6 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-07].
• Klaudia Cebula: Wywiad z Danielem Koziarskim. bookhunter.pl, 28 marca 2017. [dostęp 2017-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 kwietnia 2017)].
• Wywiad z Danielem Koziarskim. coprzeczytalam.pl, 15 marca 2017. [dostęp 2017-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2017)].

• Blog Daniela Koziarskiego. danielkoziarski.blogspot.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-13)].