Ditizon
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | C18H12N4S | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Inne wzory | C6H5-NH-NH-C(S)-N=N-C6H5 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa | 256,33 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | niebieskawoczarny, brunatnawoczarny lub czarny proszek[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | 60-10-6 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | 657262 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ditizon, difenylotiokarbazon – organiczny związek chemiczny, pochodna tiokarbazonu, stosowany jako odczynnik chemiczny do wykrywania i oznaczania metali.
W stanie stałym ma postać czarnego lub czarnobrunatnego proszku. jest nierozpuszczalny w wodzie. Jego roztwór w etanolu, chloroformie lub czterochlorku węgla ma kolor zielony.
Stosowany jest do oznaczania metali (np. bizmutu, kadmu, kobaltu, ołowiu, rtęci, srebra, złota) metodami kompleksometrycznymi i fotometrycznymi[4] oraz do ich ekstrakcji, np. śladów srebra z roztworów związków platynowców[5].
Pochodne ditizonu po dodaniu substancji pomocniczych mogą stanowić preparat farmaceutyczny stosowany do diagnozowania, zwłaszcza stanów patologicznych trzustki i innych narządów i tkanek, zawierających duże stężenie jonów metali, w tym cynku.[potrzebny przypis]
Przypisy
- ↑ a b c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ Dithizone, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-30] (ang.).
- ↑ Ditizon (nr 43820) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ Erwin Ross, Jutta Köthe, Renate Naumann, Wolfgang Fischer, Wilhelm-Dietrich Mayer, Gerhard Wieland, Ernest J. Newman, Charles M. Wilson: Indicator Reagents. W: Ullmann's Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Wyd. 6. Weinheim: Viley-VCH, s. 19-20. DOI: 10.1002/14356007.a14_127. ISBN 978-3-527-30385-4.
- ↑ Ingo Kleinwächter: Platinum Group Metals and Compounds. Separation of Platinum Group Metals. W: Ullmann's Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Wyd. 6. Weinheim: Viley-VCH, s. 27. DOI: 10.1002/14356007.a21_075. ISBN 978-3-527-30385-4.
