Dwór w Żytnie

Dwór Siemieńskich w Żytnie

nr rej. 751 z 27.12.1967^[1]

Fasada dworu, 2021 rok

Państwo

Polska

Miejscowość

Żytno

Adres

ul. Konopnickiej 92, 97-532 Żytno

Typ budynku

dwór

Styl architektoniczny

klasycyzm

Inwestor

Jan Nepomucen Siemieński

Kondygnacje

Rozpoczęcie budowy

1819

Ukończenie budowy

1845

Pierwszy właściciel

Jan Nepomucen Siemieński

Kolejni właściciele

Jacek Siemieński

Położenie na mapie gminy Żytno

Położenie na mapie Polski

Położenie na mapie województwa łódzkiego

Położenie na mapie powiatu radomszczańskiego

50°55′40,7″N 19°37′19,5″E/50,927972 19,622083

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Dwór Siemieńskich w Żytnie – zabytkowy^[2] dwór w Żytnie w powiecie radomszczańskim.

Wpisany do rejestru zabytków woj. łódzkiego pod nr 751 z datą z 27 grudnia 1967 roku.

Historia

Klasycystyczny dwór wybudował Jan Nepomucen Antoni Siemieński herbu Leszczyc, w latach 1819–1845. Prace przerwano podczas powstania listopadowego, w którym uczestniczył fundator^[3]. Pod koniec XIX wieku został rozbudowany o neorenesansowe, piętrowe skrzydło. Dwór posiadał duży salon z ogromną biblioteką, w którym odbywały się patriotyczne spotkania w okresie przygotowań do powstania styczniowego. W dworze tym zaręczył się Henryk Sienkiewicz z krewną Siemieńskich, panną Marią Gryf-Kellerówną (lecz do małżeństwa tego nie doszło). W latach 1870–1881 we dworze mieszkała Służebnica Boża Wanda Malczewska. Ostatnim właścicielem Żytna był Jacek Siemieński (1897-1977), poseł na Sejm RP, prezes Związku Ziemian, a w czasie okupacji prezes „Uprawy”, organizacji wspierającej AK. W dworze udzielił schronienia członkom brytyjskiej misji Freston^[4].

Po 1945 roku w budynku dworskim mieściła się szkoła podstawowa. Część dworskiego parku wycięto pod boisko. W końcu lat 80. XX w. szkoła opuściła dwór, gdyż zbutwiałe drewniane stropy groziły zawaleniem. Od 1994 roku dwór stał pusty^[5] i popadł w ruinę. W 2016 roku prywatny właściciel rozpoczął modernizację, która zakończyła się w 2020 roku. We wnętrzach utworzono butikowe pokoje, kawiarnię oraz przestrzeń bankietowo-konferencyjną^[6]^[7].

Architektura

Jest to budynek parterowy z mieszkalnym poddaszem, wzniesiony na planie prostokąta z piętrową przybudówką od północy. Dwór posiada dwutraktowy układ wnętrza z sienią i salonem umieszczonym na osi. Budynek nakryty jest dachem czterospadowym. Fasadę zdobi piętrowy, czterokolumnowy dorycki portyk z balkonem dobudowanym w późniejszym okresie. Otacza go rozległy park krajobrazowy.

Galeria

Dwór przed renowacją (2015)
Dorycki portyk
Szczyt
Park pałacowy

Przypisy

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 .
↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 .
↑ Andrzej Jan Zakrzewski – Maluszyn / Częstochowa [online], www.maluszyn.eu [dostęp 2016-01-12] .
↑ Dwór w Żytnie [online], www.rp.pl [dostęp 2016-01-11] .
↑ Gdzie te polskie dworki? [online], blogi.newsweek.pl [dostęp 2016-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-13] .
↑ Dwór w Żytnie – Przenieś się w czasie, zasmakuj w historii [online] [dostęp 2022-01-17] (pol.).
↑ Nietypowe miejsca: Dwór w Żytnie | Żytno | woj. Łódzkie – Gdzie Wesele [online], www.gdziewesele.pl [dostęp 2022-01-17] .

Bibliografia

Dwór w Żytnie na stronie internetowej Dwory i pałace w Polsce
Dwór w Żytnie na stronie internetowej Zamki i pałace województwa łódzkiego. zamkilodzkie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-25)].
Dwór w Żytnie na stronie internetowej polskaniezwykla.pl