Dzier włochaty
Harpalus rufipes | |||
De Geer, 1774 | |||
Dzier włochaty | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Podgromada | owady uskrzydlone | ||
Rząd | chrząszcze | ||
Podrząd | |||
Rodzina | biegaczowate | ||
Podrodzina | Harpalinae | ||
Plemię | Harpalini | ||
Rodzaj | Harpalus | ||
Podrodzaj | (Pseudoophonus) | ||
Gatunek | dzier włochaty | ||
|
Dzier włochaty (Harpalus (Pseudoophonus) rufipes) – gatunek średniej wielkości chrząszcza z rodziny biegaczowatych oraz podrodziny Harpalinae.
Opis
Długość jego ciała wynosi od 14 do 16 mm. Pokrywy posiada porośnięte króciutkimi, gęstymi włoskami[1]. Większa część oskórka jest matowo czarna, zaś krawędzie i kończyny są czerwone lub pomarańczowe[potrzebny przypis].
Występowanie
Występuje w prawie całej Eurazji w tym na terenach całej Europy, północnej Afryki, Makaronezji, Azji Mniejszej, Iranu oraz na Syberii i w Japonii. Wprowadzono go również w Ameryce Północnej. Gatunek ten toleruje szeroki zakres środowisk, od wilgotnych terenów bagnistych poprzez lasy po suche łąki i pola uprawne[2][3].
Znaczenie
Szkody przez dziera włochatego dokonywane są gdy przejdzie ze stadium larwalnego do postaci dorosłego chrząszcza. Żywi się on też nasionami pszenicy i innych zbóż. Można go też spotkać jak żeruje na burakach cukrowych czy truskawkach[4].
Przypisy
- ↑ Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 134.
- ↑ Burakowski B., Mroczkowski M., Stefańska J. 1974: Chrząszcze Coleoptera, Biegaczowate Carabidae, część 2 (przy współpracy J. Makólskiego i J. Pawłowskiego). Kat. Fauny Pol., Warszawa, XXIII, 3: 1-430.
- ↑ Burmeister F. 1939: Biologie, Ökologie und Verbreitung der europäischer Käfer auf systematischer Grundlage. I Band: Adephaga. I Familiengruppe: Caraboidea. Hans Goecke Verlag, Krefeld. 307 ss.
- ↑ Carsekt Sp. z o.o., Dzier włochaty (Harpalus rufipes), carsekt.pl [dostęp 2017-07-24]