Enrico Dante
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | Włochy | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 lipca 1884 | ||
Data i miejsce śmierci | 24 kwietnia 1967 | ||
Sekretarz Kongregacji ds. Rytów | |||
Okres sprawowania | 1960–1967 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 3 lipca 1910 | ||
Nominacja biskupia | 28 sierpnia 1962 | ||
Sakra biskupia | 21 września 1962 | ||
Kreacja kardynalska | 22 lutego 1965 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Data konsekracji | 21 września 1962 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Jan XXIII | ||||
Współkonsekratorzy | Francesco Carpino | ||||
|
Enrico Dante (ur. 5 lipca 1884, Rzym – zm. 24 kwietnia 1967, Rzym) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej – sekretarz Świętej Kongregacji Obrzędów, kardynał.
Życiorys
Odbył studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie oraz przy Trybunale Roty Rzymskiej. 3 lipca 1910 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. Był wieloletnim wykładowcą Papieskiego Athenaeum "De Propaganda Fide" w Rzymie. W 1913 został mianowany oficjałem w Świętej Penitencjarii Apostolskiej, a w marcu 1914 członkiem Kolegium Ceremonii Papieskich. Od października 1923 był substytutem-adiunktem, a od września 1930 substytutem w Kongregacji ds. Rytów; od maja 1943 podsekretarz w Kongregacji Ceremonii. W maju 1943 został mu nadany tytuł papieskiego prałata domowego.
Od czerwca 1947 prefekt Ceremonii Papieskich, następnie prosekretarz (styczeń 1959) i sekretarz (styczeń 1960) Kongregacji ds. Rytów; 28 sierpnia 1962 został mianowany arcybiskupem tytularnym Carpasia, sakry biskupiej udzielił mu w Rzymie papież Jan XXIII 21 września 1962 roku. Kolejny papież, Paweł VI, wyniósł go do godności kardynalskiej; 22 lutego 1965 otrzymał tytuł kardynała-prezbitera Sant'Agata de’ Goti.
W latach 1962–1965 brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II.
Bibliografia
- E-book poświęcony życiu i posłudze kardynała Enrico Dantego: Custodite Cæremonias Domini! Enrico Dante – Mistrz Ceremonii
- p
- d
- e
Prefekt ceremonii papieskich |
|
---|---|
Mistrz papieskich ceremonii liturgicznych |
|
¹ – delegato per le ceremonie pontificie (delegat na uroczystości papieskie), pełnił urząd głównego ceremoniarza tymczasowo, na czas reformy liturgii.