Epifaniusz (Norocel)
Gavril Norocel | |
Arcybiskup Buzău | |
Kraj działania | Rumunia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1932 |
Data i miejsce śmierci | 7 stycznia 2013 |
Miejsce pochówku | ?↗ |
Arcybiskup Buzău | |
Okres sprawowania | 1982–2013 |
Wyznanie | prawosławne |
Kościół | |
Inkardynacja | Archieparchia Buzău i Vrancei |
Śluby zakonne | 1953 |
Diakonat | 1953 |
Prezbiterat | 1967 |
Nominacja biskupia | 16 października 1975 |
Chirotonia biskupia | 9 listopada 1975 |
Data konsekracji | 9 listopada 1975 |
---|---|
Miejscowość | Bukareszt |
Miejsce | Cerkiew św. Spirydona |
Konsekrator | Justynian |
Epifaniusz, imię świeckie Gavril Norocel (ur. 14 grudnia 1932 w Mălini, zm. 7 stycznia 2013 w Panciu[1]) – rumuński biskup prawosławny.
Życiorys
W wieku szesnastu lat wstąpił jako posłusznik do monasteru Râșca i przebywał w nim przez dwa lata. Następnie przeniósł się do monasteru Neamț i tam w 1953 został postrzyżony na mnicha, a następnie wyświęcony na hierodiakona. W latach 1951–1955 uczył się w seminarium duchownym dla mnichów w macierzystym klasztorze, zaś w latach 1955–1956 w Curtea de Argeș. Następnie przez rok nauczał w szkole teologicznej dla mnichów w monasterze Dragomirna. Studia teologiczne rozpoczął na Uniwersytecie Bukareszteńskim w 1957, zaś ukończył uzyskaniem licencjatu na Akademii Teologicznej w Sofii w 1961[2]. W latach 1961–1968 odbył studia doktoranckie w zakresie historii Kościoła, częściowo na Moskiewskiej Akademii Duchownej (1962–1964). W latach 1964–1965 służył w monasterze Putna, zaś od 1965 do 1971 był wykładowcą w seminarium duchownym w monasterze Neamț, a od 1967 do 1971 – także jego dyrektorem[2]. W 1967 został wyświęcony na hieromnicha, zaś w 1971 otrzymał godność archimandryty. Od 1971 do 1975 był przełożonym monasteru, w którym został postrzyżony na mnicha[2].
16 października 1975 Święty Synod Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa tomickiego, wikariusza archieparchii Tomosu i Dolnego Dunaju, zaś jego chirotonia biskupia odbyła się 9 listopada 1975. Siedem lat później przeniesiono go na katedrę Buzău. Wielokrotnie reprezentował Rumuński Kościół Prawosławny podczas wizyt w innych lokalnych Kościołach prawosławnych[2]. Na urzędzie pozostał do śmierci w 2013[1].