Eulithinus analis
Eulithinus analis | |||
(Rambur, 1838) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Rząd | skorki | ||
Podrząd | Neodermaptera | ||
Infrarząd | Epidermaptera | ||
Nadrodzina | Forficuloidea | ||
Rodzina | skorkowate | ||
Podrodzina | Allodahliinae | ||
Rodzaj | Eulithinus | ||
Gatunek | Eulithinus analis | ||
Synonimy | |||
|
Eulithinus analis – gatunek skorka z rodziny skorkowatych i podrodziny Allodahliinae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1838 roku przez Jules’a Pierre’a Rambura jako Forficula analis. W 1878 August Durieu Dubrony przeniósł go do rodzaju Chelidura. W 1909 roku został przez Malcolma Burra przeniesiony do rodzaju Lithinus. Nazwa ta została jednak wcześniej wykorzystana przez rodzaj chrząszcza i w 1935 roku została przez Waltera Douglasa Hincksa zastąpiona nazwą Eulithinus[1][2].
Skorek ten osiąga od 10 do 12 mm długości ciała mierzonego wraz ze szczypcami. Ubarwienie ma błyszczące, ciemnorudobrązowe do brązowawoczarnego lub nieco czarniawego. Szeroka i gładka głowa wyposażona jest w małe, krótsze od skroni oczy, nabrzmiałe czoło i niewyraźnie zaznaczone szwy. Tylna krawędź głowy jest pośrodku bardzo delikatnie wklęśnięta. Czułki odznaczają się pierwszym członem niewiele dłuższym niż szerokim i tylko w połowie tak długim jak rozstaw czułków. Silnie poprzeczne przedplecze ma płaską powierzchnię z wyraźnie zaznaczoną podłużną bruzdą przez środek. Brzegi boczne przedplecza są ku tyłowi nieco rozszerzone, kąty tylne zaokrąglone, a tylna krawędź wypukła. Łuskopodobne, nieco krótsze od przedplecza pokrywy (tegminy) mają wyraźne i nieblaszkowate, podłużne kile na krawędziach bocznych oraz skośnie ścięte krawędzie tylne. Skrzydeł tylnej pary brak zupełnie. Krótki i nieco przypłaszczony odwłok ma punktowane tergity, z których trzeci i czwarty mają drobne podgięcia gruczołowe na bokach, a ostatni jest silnie poprzeczny i zaopatrzony w parę tępych guzków i zagłębienie środkowe. Szerokie, trapezowate pygidium ma jeden ostry boczny ząbek. Przedostatni sternit ma szeroko zaokrąglony tylny brzeg. Przysadki odwłokowe (szczypce) samicy są bardzo krótkie i spłaszczone, zaś samca w części nasadowej silnie zakrzywione i z wyraźnym zębem nasadowym na krawędzi wewnętrznej, a w części wierzchołkowej wyprostowane. Narządy genitalne samców mają krótką virgę o nasadzie zakrzywionej w sposób typowy dla rodzaju Forficula, dość długie, proste i wierzchołkowo rozwarte paramery zewnętrzne oraz nieco zwężoną u nasady i rozszerzoną u szczytu centralną płytkę paramerową[2].
Owad palearktyczny[2], endemiczny dla Półwyspu Iberyjskiego i Hiszpanii[3].
Przypisy
- ↑ Heidi Hopkins, Michael D. Maehr, Fabian Haas, Lesley S. Deem: species Eulithinus analis (Rambur, 1838). [w:] Dermaptera Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2018-12-29].
- ↑ a b c Henrik Steinmann: Dermaptera: Eudermaptera II. Berlin, Nowy Jork: Walter de Gruyter, 1993, seria: Das Tierreich.
- ↑ Eulithinus Hincks, 1935. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-12-30].