Ewelina Mokrzecka
Zdjęcie autorstwa Małgorzaty Mozyro | |
Data i miejsce urodzenia | 1984 |
---|---|
Zawód, zajęcie | urzędniczka samorządowa, była dziennikarka |
Narodowość | polska |
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski |
Stanowisko | asystentka mera rejonu wileńskiego Roberta Duchniewicza |
Małżeństwo | Antoni Radczenko |
Odznaczenia | |
Ewelina Mokrzecka (lit. Evelina Mokšecka; ur. 1984 w Wilnie) – litewska urzędniczka samorządowa narodowości polskiej, w przeszłości dziennikarka i publicystka, działaczka społeczności polskiej na Litwie, w 2018 roku prezeska Polskiego Klubu Dyskusyjnego.
Życiorys
Ewelina Mokrzecka urodziła się w 1984 roku na Wileńszczyźnie[1]. Jest absolwentką studiów prawniczych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[1] oraz Polskiej Szkoły Reportażu. W Warszawie pracowała w Stowarzyszeniu Interwencji Prawnej, Fundacji „Ocalenie”, Niebieskiej Linii oraz Fundacji Synapsis[1].
Przez kilka lat prowadziła satyrycznego bloga ,,Pulaki z Wilni”[1]. Do Wilna wróciła, gdy otrzymała ofertę uruchomienia portalu informacyjnego Radia Znad Wilii (zw.lt), w owym czasie największego polskiego portalu na Wileńszczyźnie[1]. Z portalem zw.lt była związana do 2019, odeszła z niego wraz z mężem Antonim Radczenką. W latach 2020–2024 była naczelną redakcji mniejszości narodowych w LRT, a także publicystką Gazety Wyborczej oraz Polityki[2][3]. Od kwietnia 2024 jest asystentką mera rejonu wileńskiego Roberta Duchniewicza[4].
W 2014 roku zaangażowała się w działalność w Polskim Klubie Dyskusyjnym (PKD), w 2018 roku pełniła obowiązki jego prezeski, pierwszej kobiety na tym stanowisku[1]. Od lat walczy o prawa człowieka, w tym prawa kobiet i społeczności LGBT[5][6][7]. W 2021 roku została laureatką Nagrody im. Macieja Płażyńskiego za cykl publikacji na temat litewskich Polaków oraz stosunków polsko-litewskich w mediach obu krajów, m.in. program w litewskiej telewizji LRT Jak się masz sąsiedzie? i podcast Polski meet[8].
Jest zamężna z dziennikarzem i byłym prezesem PKD Antonim Radczenką, z którym wychowuje syna[1].
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Tomasz Otocki: Ewelina Mokrzecka: jako kobieta nie czułam się dyskryminowana na Wileńszczyźnie. przegladbaltycki.pl, 5 grudnia 2018. [dostęp 2024-07-19]. (pol.).
- ↑ Ewelina Mokrzecka: Wybory na Litwie, czyli taniec z niedźwiedziem. Czy Litwini wywalczą jesienią swoją niezależność od Kremla?. wyborcza.pl, 22 sierpnia 2021. [dostęp 2024-07-19]. (pol.).
- ↑ Ewelina Mokrzecka: LITWA: Wyborczy sukces litewskiej Polki. polityka.pl, 20 października 2020. [dostęp 2024-07-19]. (pol.).
- ↑ Ewelina Mokrzecka. vrsa.lt. [dostęp 2024-07-19]. (lit.).
- ↑ Antoni Radczenko: Czarny Poniedziałek w Wilnie. Polki z Litwy dołączyły do akcji solidarnościowej. zw.lt, 3 października 2016. [dostęp 2024-07-19]. (pol.).
- ↑ Przeciwnicy życia nienarodzonego protestowali przed Ambasadą RP w Wilnie. l24.lt, 1istopada 2020. [dostęp 2024-07-19]. (pol.).
- ↑ Tomasz Otocki: „Baltic Pride” przeszedł ulicami Wilna. Wśród uczestników lokalni Polacy. przegladbaltycki.pl, 10 czerwca 2019. [dostęp 2024-07-19]. (pol.).
- ↑ Wyłoniono laureatów Nagrody im. Macieja Płażyńskiego 2021. pressclub.pl. [dostęp 2024-07-19]. (pol.).
- ↑ 1K-1551 Dėl apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais [online], e-seimas.lrs.lt [dostęp 2024-07-19] .