Francescopaolo D’Angelosante
D’Angelosante ok. 1963 roku | |||
Data i miejsce urodzenia | 17 września 1922 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 kwietnia 1997 | ||
Zawód, zajęcie | polityk, samorządowiec | ||
Stanowisko | senator (1963–1979), poseł do Parlamentu Europejskiego (1969–1984) | ||
Partia | |||
|
Francescopaolo (Francesco Paolo) D’Angelosante (ur. 17 września 1922 w Penne, zm. 15 kwietnia 1997 w Rzymie) – włoski polityk i samorządowiec, senator IV, V, VI i VI kadencji, od 1969 do 1984 poseł do Parlamentu Europejskiego.
Życiorys
Od 1942 działał w bojówkach antyfaszystowskich. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Włoskiej Partii Komunistycznej, został sekretarzem Umberto Terraciniego, jej członka i przewodniczącego Zgromadzenia Konstytucyjnego. Był radnym miejskim w Penne oraz prowincjonalnym w Pescarze. Należał do zgromadzenia przemysłowego w prowincji Pescara. Od 1963 do 1979 należał do Senatu czterech kadencji[1]. Od 1969 do 1984 był posłem do Parlamentu Europejskiego, w 1979 wybrano go w wyborach bezpośrednich. Przystąpił do Grupy Sojuszu Komunistycznego. Został wiceprzewodniczącym Delegacji ds. stosunków z państwami ASEAN i Międzyparlamentarną Organizacją ASEAN AIPO (1983–1984), należał też m.in. do Komisji ds. Kwestii Prawnych i Komisji ds. Regulaminu i Petycji[2].
Miał córkę Barbarę, prawniczkę i kandydatkę w wyborach samorządowych[3].