Giacomo Serpotta
popiersie G. Serpotty w kościele San Domenico w Palermo | |||
Data i miejsce urodzenia | 10 marca 1656 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 27 lutego 1732 | ||
Zawód, zajęcie | rzeźbiarz | ||
Narodowość | włoska | ||
|
Giacomo Serpotta lub Giacomo Serpòtta (ur. 10 marca 1656 w Palermo, zm. 27 lutego 1732 tamże) – włoski rzeźbiarz, tworzący głównie stiuki w stylu rokoko na Sycylii[1].
Wykształcony w Palermo w rzemieślniczej tradycji sztukaterii, udoskonalił tę technikę, dodając jej ekspresji i autentyczności. Inspirował się barokiem rzymskim i neapolitańskim, tworząc putta, eleganckie alegorie, ornamenty, perspektywiczne płaskorzeźby, zaaranżowane w ekspresyjne sceny grupowe tzw. „teatry”. Jego najwcześniejszym osiągnięciem w Palermo jest oratorium Madonna del Deserto in S. Mercurio (1678), po którym stworzył kolejne dzieła, takie jak Oratorio della Carità in S. Bartolomeo degli Incurabili (1679) i konny pomnik Karola II w Mesynie (1680-81) oraz ołtarze kościoła del Carmine (1684): bogate sceny figuralne osadzone w spiralach gigantycznych kolumn. Kolejne jego dzieła to głównie dekoracje oratoriów, które wykazują coraz bardziej wyszukaną strukturę kompozycyjną: oratorium del Rosario in S. Zita (rozpoczęte w 1686; część absydy zbudowana w 1717), S. Francesco i S. Lorenzo (1700-1705), del Rosario in S. Domenico (ok. 1710-17) itd. Jego prace znajdują się także w Agrygencie i Alcamo. Jego brat Giuseppe (1653-1718) i jego syn Procopio (1677-1755) współpracowali z nim w realizacji prac również w innych miastach Sycylii (Mesyna, Alcamo itp.)[1]
- Oratorio di Santa Cita, Palermo
- Oratorio di San Lorenzo, Palermo
- Oratorio di San Domenico, Palermo
- Oratorio di San Domenico
- Sprawiedliwość, rzeźba z 1722 r. (kościół S. Cosma e Damiano w Alcamo)
- Łagodność, rzeźba z 1724 r. (Badia Nuova w Alcamo)
- Św. Piotr, (Badia Nuova w Alcamo)
Przypisy
- PWN: 3974181
- Britannica: biography/Giacomo-Serpotta
- Treccani: giacomo-serpotta