Heinrich Strobel

Heinrich Strobel

Data i miejsce urodzenia	31 maja 1898 Ratyzbona
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 1970 Baden-Baden
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	muzykolog, krytyk muzyczny
Odznaczenia

Heinrich Strobel (ur. 31 maja 1898 w Ratyzbonie, zm. 18 sierpnia 1970 w Baden-Baden^[1][2]) – niemiecki muzykolog, działacz i krytyk muzyczny.

Życiorys

Początkowo pobierał lekcje muzyki prywatnie^[1], później studiował pod kierunkiem Adolfa Sandbergera i Theodora Kroyera na Uniwersytecie Monachijskim, gdzie w 1922 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie dysertacji Johann Wilhelm Hässlers Leben und Werke^[1][2]. W 1918 roku został zatrudniony jako korepetytor w teatrze miejskim w Ratyzbonie^[1]. Współpracował jako krytyk muzyczny z „Thüringer Allgemeine Zeitung” (od 1921), „Berliner Börsenkurier” (1927–1933) i „Berliner Tageblatt” (1934–1938)^[1][2]. Był także redaktorem „Neue Musikblatt” (1934–1939) oraz czasopisma „Melos” (1933–1934 i po jego wznowieniu od 1946)^[1][2]. Podczas II wojny światowej przebywał we Francji^[1][2]. Po powrocie do Niemiec w 1946 roku został redaktorem muzycznym Südwestfunk w Baden-Baden^[1][2].

W swojej działalności publicystycznej i programowej propagował muzykę współczesną^[1][2]. Od lat 50. do 70. współpracował z festiwalem Donaueschinger Musiktage^[1]. Od 1956 do 1969 roku pełnił funkcję przewodniczącego Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej^[1]. Napisał libretta do oper Rolfa Liebermanna Leonore 40/45 (1952), Penelope (1954) i Die Schule der Frauen (1955)^[1].

Został odznaczony medalem Schönberga (1952) i Legią Honorową (1957)^[1]. W 1961 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa uniwersytetu w Bazylei^[1].

Wybrane prace

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])

• Paul Hindemith (Moguncja 1928, 3. wyd. 1948)
• Claude Debussy (Zurych 1940, wyd. 5. 1961; wyd. francuskie 1942)
• Igor Stravinsky (Zurych 1956; tłum. ang. pt. Stravinsky: Classic Humanist 1956)

Przypisy