Henryk Rauchinger

Henryk Rauchinger (ur. 1 stycznia 1858 w Krakowie, zm. w roku 1942 lub później w obozie koncentracyjnym Theresienstadt w Terezinie) – austriacki malarz-portrecista pochodzenia polskiego.

Kształcił się w latach 1878-1879 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Matejki, a następnie kontynuował studia w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu u Augusta Eisenmengera (1830–1907) i Christiana Griepenkerla (1839–1916). Po ukończeniu studiów doskonalił swoje umiejętności w Rzymie. Zamieszkał na stałe w Wiedniu, gdzie przedstawiał swoje dzieła na wielu wystawach malarstwa. W latach 1883–1899 wystawiał też w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, w roku 1894 uczestniczył w wystawie sztuki polskiej we Lwowie. Zajmował się głównie malarstwem portretowym^[1][2]. Zaprojektował też okładki do tomów książki pt. Dzieje Polski prof. Augusta Sokołowskiego.

Po przyłączeniu Austrii do III Rzeszy stał się ofiarą terroru hitlerowskiego. 10 lipca 1942 w wieku 84 lat został uwięziony w obozie koncentracyjnym Theresienstadt, o jego dalszych losach brak wiadomości. 30 marca 1948 został sądownie uznany za zmarłego przed 8 maja 1945 roku.

• Heinrich Fuchs, Die österreichischen Maler des 19. Jahrhunderts, Wien 1973, Band 3, s. K108.
• Heinrich Fuchs, Die österreichischen Maler des 19. Jahrhunderts, Ergänzungsband 2, Wien 1979, s. K73.

Zobacz multimedia związane z tematem: Henryk Rauchinger