IKA Torino
IKA Torino – średniej wielkości samochód osobowy, produkowany przez argentyńskie zakłady IKA od 1966 do 1982 roku (od 1975 r. jako Renault Torino)[1].
Torino TS | |||
Producent | IKA (1966-1975) Renault (1975-1982) | ||
---|---|---|---|
Projektant | Richard A. Teague i Pininfarina | ||
Okres produkcji | 1966 – 1982 | ||
Miejsce produkcji | Santa Isabel, Córdoba (prowincja), Argentyna | ||
Dane techniczne | |||
Segment | D | ||
Typy nadwozia | 2-drzwiowe coupé, 4-drzwiowy sedan | ||
Silniki | 3,0 l; 3,8 l R6 | ||
Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna lub 3-biegowa automatyczna | ||
Napęd | tylny | ||
Długość | 4492 mm (coupe) , 4580 (sedan) | ||
Szerokość | 1800 mm | ||
Wysokość | 1440 mm | ||
Rozstaw osi | 2730 mm | ||
Masa własna | 1390 kg | ||
Zbiornik paliwa | 64 litry | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
|
Opis pojazdu
W latach 1960. zakłady IKA zakupiły licencję na samochód Rambler American, produkowany przez AMC. Torino technicznie niewiele różniło się od pierwowzoru, lecz korzystało z niektórych podzespołów modelu Rambler Classic i posiadało zaprojektowane całkowicie w Argentynie pasy przedni oraz tylny[1]. Wnętrze zaprojektowała włoska Pininfarina, nadając bardziej europejski wygląd. Torino zadebiutowało 30 listopada 1966 roku na torze Autódromo Oscar Alfredo Gálvez w Buenos Aires. Początkowo dostępna była tylko wersja z silnikiem 3,8 l, wyposażona w trzy gaźniki, zastosowano przednie hamulce tarczowe i czterobiegową przekładnię ZF. Na przestrzeni produkcji do coupé dołączył sedan, istniało około 20 wersji pojazdu[2]. Stosowano tylko rzędowe silniki o sześciu cylindrach, podstawowy o pojemności trzech litrów, oraz 3,8 w różnych odmianach, ponadto istniały też odmiany wyczynowe z silnikami 3,77 l, oraz 4,0 l.
W 1975 roku zakłady przejęło Renault, które produkcję zakończyło w 1982 roku[1].
Torino w sporcie[3]
Auto często było modyfikowane i brało udział w rajdach, oraz wyścigach. Najbardziej znanym jest 84-godzinny wyścig na torze Nürburgring w 1969 roku, który Torino skończyło na czwartym miejscu. Samochód z numerem 3, obsadzany przez kierowców Eduardo Copello, Alberta Rodriguez Larreta i Oscara Mauricio Franco wykonał najwięcej okrążeń, bo aż 334, ale ze względu na naliczone kary stracił pierwsze miejsce.
Torino zwyciężyło również w Turismo Carretera, popularnej serii wyścigów samochodów turystycznych w Argentynie, w 1967 roku z Eduardo Copello; 1969 z Gastónem Perkinsem, oraz w 1970 i 1971 z Rubénem Luisem di Palma.
Przypisy
- ↑ a b c Czy Renault produkował muscle cary?, „Moto.pl” [dostęp 2017-07-02] (pol.).
- ↑ Samochody Świata – Forum Motoryzacyjne – Zobacz temat – 1966 IKA/Renault Torino [online], www.samochodyswiata.pl [dostęp 2017-02-20] (pol.).
- ↑ Beautiful, quick, robust and cheap. The classic car you can't have. • MotorPunk, „MotorPunk”, 4 marca 2016 [dostęp 2017-02-20] (ang.).