Józef Kasper Pochwalski
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Autoportret (około 1850) | |||
Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1816 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 2 lipca 1875 | ||
Narodowość | polska | ||
Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
|
Józef Kasper Pochwalski (ur. 5 marca 1816 w Chrości, obecnie część miejscowości Staniątki koło Bochni, zm. 2 lipca 1875 w Krakowie) – polski malarz, konserwator dzieł sztuki.
Wnuk Marcina Pochwalskiego (1745-1800), malarza, syn Kaspra Apolinarego Pochwalskiego i Heleny Sędziałkiewicz. Mąż Marcjanny Berg, ojciec: Kazimierza Pochwalskiego (1855-1940), Władysława Pochwalskiego (1860-1924), Marii (żony Juliana Maciołowskiego).
Należy do wielopokoleniowego krakowskiego rodu malarzy. Studiował w krakowskiej Szkole Technicznej (1 października 1836 - 6 grudnia 1837) gdzie uczył się rysunku u Jana Nepomucena Bizańskiego. Był kolegą malarza Wojciecha Eljasza. Należał do krakowskiego cechu malarzy. Mieszkał najpierw w Podgórzu, a następnie w Krakowie. Uprawiał malarstwo sztalugowe. Prowadził renowacje i malowanie kościołów. Za udział w rewolucji krakowskiej 1846 roku przebywał w więzieniu w Wiśniczu. Wyrzeźbił tam drewnianą łyżkę z symbolami patriotycznymi, którą można zobaczyć w klasztorze sióstr benedyktynek w Staniątkach.
Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w kwaterze IIIb[1].
Przypisy
- ↑ Karolina Grodziska-Ożóg, Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939), wyd. II, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987, s. 133