Józef Kuberski

Józef Kuberski
Ilustracja
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1893
Chełmno, Królestwo Prus, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków, USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

12 pułk artylerii lekkiej

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
wojna polsko-ukraińska
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Kuberski (ur. 26 sierpnia 1893 w Chełmnie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się 26 sierpnia 1893 w Chełmnie, w rodzinie Jana i Julianny z Barnickich[1]. Po wybuchu I wojny światowej od 1914 służył w Armii Cesarstwa Niemieckiego na froncie wschodnim[1].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i służył w 10 dywizjonie artylerii polowej. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, brał udział w walkach pod Kijowem, Mińskiem, Warszawą. Następnie był oficerem w 20 dywizjonie artylerii ciężkiej, 29 dywizjonie artylerii ciężkiej, 3 pułku artylerii ciężkiej.

Od 1922 pełnił służbę w 15 pułku artylerii lekkiej w Bydgoszczy[2][3][4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 304. lokatą w korpusie oficerów artylerii[2]. 12 kwietnia 1927 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1927 i 45. lokatą w korpusie oficerów artylerii[5][6]. W czerwcu tego roku został wyznaczony w macierzystym pułku na stanowisko dowódcy III dywizjonu[7]. W październiku 1927 został przesunięty ze stanowiska dowódcy dywizjonu na stanowisko kwatermistrza pułku[8][9], a w marcu 1930 ponownie przesunięty na stanowisko dowódcy dywizjonu[10][11]. W sierpniu 1935 został przeniesiony do Komendy Obozu Ćwiczeń Grupa na stanowisko komendanta[12]. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii[6][13]. W 1938 został przeniesiony do 12 pułku artylerii lekkiej w Złoczowie na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku[1][14]. W 1939 został dowódcą tej jednostki.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli i przebywał w obozie w Starobielsku[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach[1]. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[15].

Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. 2007-11-09: Pierwszy dzień uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień pułkownika[16]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[17].

W maju 2009 w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Gimnazjum w Posądzy został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Józefa Kuberskiego.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 271.
  2. ↑ a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 197.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 743, 819.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 664, 742.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 120.
  6. ↑ a b Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 468.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927, s. 184.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927, s. 327.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 389, 457.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 116.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181, 683.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935, s. 99.
  13. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 160.
  14. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 730.
  15. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  16. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  17. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-05-05].
  18. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  19. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.