Język dusun witu

Dusun Witu
Obszar

Borneo Środkowe (Indonezja)

Liczba mówiących

5 tys. (2003)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3 duw
IETF duw
Glottolog dusu1267
Ethnologue duw
BPS 0403 1
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język dusun witujęzyk austronezyjski używany w prowincji Borneo Środkowe w Indonezji, przez grupę ludności w pobliżu miejscowości Pendang i Buntokecil (kabupaten Barito Selatan). Według danych z 2003 roku posługuje się nim 5 tys. osób[1].

Jego bliskim krewnym jest język malgaski z Madagaskaru. Związek między językami południowo-wschodniego Borneo a językiem Madagaskaru wykazał Otto Christian Dahl[2][3].

Zagrożony wymarciem. Odnotowano, że w użyciu jest także język bakumpai[1].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

  1. a b c d David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Dusun Witu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
  2. Adelaar 2006 ↓, s. 83.
  3. Adelaar 2009 ↓, s. 717.

Bibliografia

  • K. Alexander Adelaar, Borneo as a Cross-Roads for Comparative Austronesian Linguistics, [w:] PeterP. Bellwood, James J.J.J. Fox, DarrellD. Tryon (red.), The Austronesians: Historical and Comparative Perspectives, Canberra: ANU E Press, 2006, s. 81–102, DOI: 10.22459/A.09.2006.04, ISBN 978-1-920942-85-4, OCLC 225298720, JSTOR: j.ctt2jbjx1.7  (ang.).
  • Alexander Adelaar: Loanwords in Malagasy. W: Martin Haspelmath, Uri Tadmor (red.): Loanwords in the World’s Languages: A Comparative Handbook. Berlin: Walter de Gruyter, 2009, s. 717–746. DOI: 10.1515/9783110218442.717. ISBN 978-3-11-021843-5. OCLC 642692803. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Dusun Witu. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2024-02-08]. (ang.).