Język nila

Nila
Obszar

Moluki (Indonezja)

Liczba mówiących

język wymarły

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 6 wymarły↗
Ethnologue 10 wymarły↗
Kody języka
ISO 639-3 nil
IETF nil
Glottolog nila1244
Ethnologue nil
BPS 0757 5
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język nila, także nila północny[1] – język austronezyjski z prowincji Moluki w Indonezji.

Społeczność posługująca się tym językiem zamieszkiwała wyspę Nila (w grupie wysp Barat Daya), jednakże w 1978 r. została przesiedlona na Seram z powodu aktywności wulkanicznej[2]. Pierwotnie był używany w przynajmniej trzech wsiach w północno-wschodniej części wyspy[1].

Przez samą społeczność jest traktowany jako jeden z dialektów języka TNS (teun-nila-serua), wraz ze wzajemnie zrozumiałym językiem serua oraz bardziej odrębnym językiem teun[3]. James T. Collins sklasyfikował nila i serua jako jeden język (na podstawie analizy innowacji fonologicznych), ale wyodrębnił osobny język teun[4]. W starszych klasyfikacjach z XX w. języki TNS były rozpatrywane jako dialekty wyróżnianego wówczas „języka damar”[5].

Według Ethnologue (wyd. 22) jest językiem wymarłym (został wyparty przez malajski amboński)[6]. We wcześniejszych materiałach SIL International (wyd. 16 Ethnologue oraz Atlas Bahasa Tanah Maluku) podano liczbę 1800 użytkowników (1989)[7][8]. Pewną znajomość języka TNS zachowują niektórzy migranci w Holandii[9].

Przypisy

  1. ↑ a b van Engelenhoven 2003 ↓, s. 51–52.
  2. ↑ Florey 2005 ↓, s. 52.
  3. ↑ van Engelenhoven 2003 ↓, s. 49–50.
  4. ↑ Collins 1982 ↓, s. 123–125.
  5. ↑ Taber 1993 ↓, s. 404–406.
  6. ↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Nila, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05]  (ang.).
  7. ↑ M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P. (red.), Nila, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 16, Dallas: SIL International, 2009 [zarchiwizowane z adresu 2011-12-21]  (ang.).
  8. ↑ Taber 1996 ↓, s. 65.
  9. ↑ van Engelenhoven 2003 ↓, s. 77.

Bibliografia

  • James T. Collins. Linguistic Research in Maluku: A Report of Recent Field Work. „Oceanic Linguistics”. 21 (1/2), s. 73–146, 1982. DOI: 10.2307/3623155. ISSN 0029-8115. OCLC 6015221068. JSTOR: 3623155. (ang.). 
  • Aone van Engelenhoven: Language endangerment in Indonesia: The incipient obsolescence and acute death of Teun, Nila and Serua (Central and Southwest Maluku). W: Mark Janse, Sijmen Tol (red.): Language Death and Language Maintenance: Theoretical, Practical and Descriptive Approaches. Amsterdam: John Benjamins Publishing, 2003, s. 49–80, seria: Current Issues in Linguistic Theory 240. DOI: 10.1075/cilt.240.05eng. ISBN 978-90-272-4752-0. OCLC 772222789. (ang.).
  • Margaret Florey: Language shift and endangerment. W: Alexander Adelaar, Nikolaus P. Himmelmann (red.): The Austronesian Languages of Asia and Madagascar. Abingdon–New York: Routledge, 2005, s. 43–64. DOI: 10.4324/9780203821121. ISBN 0-7007-1286-0. OCLC 53814161. (ang.).
  • Mark Taber. Toward a Better Understanding of the Indigenous Languages of Southwestern Maluku. „Oceanic Linguistics”. 32 (2), s. 389–441, 1993. DOI: 10.2307/3623199. ISSN 0029-8115. OCLC 5546295304. JSTOR: 3623199. (ang.). 
  • Mark Taber (red.): Atlas Bahasa Tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics, 1996. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. [dostęp 2024-08-04]. (indonez.).