Jod-Basedow
Jod-Basedow (zespół jod-Basedow, nadczynność tarczycy indukowana jodem, ang. Jod-Basedow effect) – powikłanie po jatrogennej, nadmiernej ekspozycji na związki jodu. W części przypadków rozwija się na tle predyspozycji do choroby Gravesa-Basedowa, stąd nazwa. Częściej na jod-Basedowa zapadają osoby leczone z powodu wola guzkowego lub pojedynczego guzka autonomicznego tarczycy. Jest też rzadkim powikłaniem po zawierających jod środkach kontrastowych, stosowanych np. podczas koronarografii[1]. Termin wprowadził Kocher w 1910 roku[2].
Przypisy
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.