Julian Jerzy Fischer-Drauenegg

Julian Fischer-Drauenegg
Julian Fischer von Drauenegg
major kawalerii major kawalerii
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1896
Lwów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

VI Batalion Kolejowy
3 Pułk Wojsk Kolejowych
BK „Poznań”
15 Pułk Ułanów
OZ Wlkp. BK
Pułk Zapasowy „Kraśnik”

Stanowiska

dowódca kompanii
oficer sztabu
dowódca szwadronu
kwatermistrz pułku
zastępca dowódcy pułku
dowódca ośrodka zapasowego i pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola

Julian Jerzy Fischer-Drauenegg[a] (ur. 30 marca 1896 we Lwowie, zm. ?) – major kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Syn Juliana. Urodził się 30 marca 1896 we Lwowie[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Pułku Piechoty Nr 55. W czasie służby w c. i k. Armii awansował w korpusie oficerów piechoty na stopień: podporucznika ze starszeństwem z 18 sierpnia 1915 i porucznika ze starszeństwem z 1 maja 1917[2][3][4].

W 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie z bolszewikami. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w III batalionie kolejowym, a jego oddziałem macierzystym był 2 pułk kolejowy[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 47. lokatą w korpusie oficerów kolejowych, a jego oddziałem macierzystym był nadal 2 pułk wojsk kolejowych[6]. W 1923 pełnił służbę w Wojskowym Wydziale Kolejowym w Poznaniu, pozostając oficerem nadetatowym 3 pułku kolejowym w Poznaniu[7]. W następnym roku, w tym samym pułku, był dowódcą 2. kompanii VI baonu kolejowego[8].

W grudniu 1924 został przeniesiony do korpusu oficerów kawalerii w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 283,5 lokatą z równoczesnym wcieleniem do 15 pułku ułanów[9][10][11][12]. W lipcu 1929 został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Brygady Kawalerii „Poznań” w Poznaniu na stanowisko oficera sztabu[13][14]. W marcu 1931 został ponownie przeniesiony do 15 puł.[15], a 17 grudnia tego roku awansowany na majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[16]. W czerwcu 1933 został mianowany na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego 15 puł.[17] W grudniu 1934 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza 15 puł.[18][19] 25 marca 1939 został I zastępcą dowódcy pułku[20].

24 sierpnia 1939, w czasie mobilizacji, został dowódcą Ośrodka Zapasowego Wielkopolskiej Brygady Kawalerii[21]. W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą pułku zapasowego „Kraśnik”. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Starobielsku[22], a następnie w Obozie Jenieckim NKWD w Griazowcu[23][24]. W Starobielsku skierował do Hitlera telegram gratulacyjny w związku z dniem jego urodzin, natomiast w Griazowcu należał do grupy jeńców pochodzenia niemieckiego, z których część sympatyzowała z III Rzeszą. Był też jednym z tych jeńców, którzy najbardziej zdecydowanie domagali się zgody na wyjazd do Niemiec[25].

Julian Fischer-Drauenegg był żonaty z Elfriede, córką Karla Strzygowskiego (1854–1910), właściciela fabryki sukna w Leszczynach, i Antoinette (Antoniy) Tichy (1865–1930)[26].

Odznaczenia

  • Srebrny Krzyż Zasługi (17 marca 1930)[27],
  • Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami[28],
  • Srebrny Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[28],
  • Brązowy Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[28],
  • Krzyż Wojskowy Karola[28].

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji c. i k. Armii do 1916 figurował jako „Julian Fischer”, a później jako „Julian Fischer von Drauenegg”. W ewidencji Wojska Polskiego, latach 1921–1924, figurował jako „Fischer de Drauenegg”, a później jako „Fischer-Drauenegg”.

Przypisy

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-10-12]..
  2. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 108, 376.
  3. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 114, 495.
  4. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 153, 634.
  5. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 372, 617.
  6. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 266.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 987, 994, 1493.
  8. ↑ Krótki rys historyczny 3 pułku Wojsk Kolejowych. „Żołnierz Wielkopolski”. 28, s. 8, 1924-10-01. Poznań: Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII. 
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 133 z 21 grudnia 1924 roku, s. 752.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 569, 603.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 304, 345.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 146, 642.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 192.
  14. ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 61, 77.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 114.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 400.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 127.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 255.
  19. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 130, 699.
  20. ↑ Tym 2004 ↓, s. 36.
  21. ↑ Tym 2004 ↓, s. 57.
  22. ↑ Jerzy Piniński: Mjr Jerzy Piniński. muzeumkatynskie.pl. [dostęp 2016-04-19].
  23. ↑ Jerzy Turski: Lista jeńców z obozu w Griazowcu. W: Zdzisław Peszkowski: Wspomnienia jeńca z Kozielska. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, 1989, s. 68. ISBN 83-85015-66-3.
  24. ↑ Griazowiec ↓, s. 8.
  25. ↑ Jaczyński 2012 ↓, s. 21.
  26. ↑ Kenig 2012 ↓, s. 21.
  27. ↑ M.P. Z 1930 r. nr 98, poz. 144 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
  28. ↑ a b c d Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 634.

Bibliografia

  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916.
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917.
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Stanisław Jaczyński. Polscy jeńcy wojenni obozu NKWD w Griazowcu wobec radzieckiej indoktrynacji i penetracji wywiadowczej. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (241), 2012. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej. ISSN 1640-6281. 
  • Piotr Kenig. Strzygowscy. Niemieccy fabrykanci z polskim rodowodem. „Relacje-Interpretacje”. 3 (27), s. 21, wrzesień 2012. Bielsko-Biała: Regionalny Ośrodek Kultury w Bielsku-Białej. ISSN 1895-8834. 
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Juliusz S. Tym. Przygotowania wojenne i mobilizacja 15 Pułku Ułanów Poznańskich w 1939 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (203), 2004. Warszawa: Wojskowe Biuro Badań Historycznych. ISSN 1640-6281. 
  • Kompletna lista 1673 Polaków i obywateli polskich innych narodowości przebywających w obozie w Griazowcu. raportnowaka.pl. [dostęp 2019-06-24].