Kaloula
| Kaloula[1] | |||||
| J.E. Gray, 1831[2] | |||||
 Przedstawiciel rodzaju – Kaloula baleata | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | eukarionty | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||||
| Typ | strunowce | ||||
| Podtyp | kręgowce | ||||
| Gromada | płazy | ||||
| Rząd | |||||
| Rodzina | wąskopyskowate | ||||
| Podrodzina | Microhylinae | ||||
| Rodzaj | Kaloula | ||||
| Typ nomenklatoryczny | |||||
| Kaloula pulchra J.E. Gray, 1831 | |||||
| |||||
| Gatunki | |||||
| |||||
| |||||
| |||||
Kaloula – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Microhylinae w rodzinie wąskopyskowatych (Microhylidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące od Korei i północnych Chin do Małych Wysp Sundajskich i Filipin; także w Bangladeszu i Indiach[12].
Systematyka
Etymologia
- Kaloula (Calohyla, Callula, Kallula): gr. καλος kalos „piękny”[13]; łac. przyrostek zdrabniający -ula[14].
- Hyladactylus (Hyladactyla, Hylaedactylus): rodzaj Hyla Laurenti, 1768; gr. δακτυλος daktulos „palec”[15]. Gatunek typowy: Bombinator baleatus Müller, 1836.
- Plectropus: gr. πληκτρον plēktron „ostroga”; πους pous, ποδος podos „stopa”[6]. Gatunek typowy: Plectropus pictus A.M.C. Duméril & Bibron, 1841.
- Holonectes: gr. ὁλος holos „cały, całkowity”; νηκτης nēktēs „pływak”, od νηχω nēkhō „pływać”[8]. Gatunek typowy: Hylaedactylus (Holonectes) conjunctus Peters, 1863.
- Cacopoides: rodzaj Cacopus[c] Günther, 1864; gr. -οιδης -oidēs „przypominający”[10]. Gatunek typowy: Cacopoides borealis Barbour, 1908.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:
- Kaloula aureata Nutphand, 1989
- Kaloula baleata (Müller, 1836)
- Kaloula borealis (Barbour, 1908)
- Kaloula conjuncta (Peters, 1863)
- Kaloula ghoshi Cherchi, 1954
- Kaloula indochinensis Chan, Blackburn, Murphy, Stuart, Emmett, Ho & Brown, 2013
- Kaloula kalingensis Taylor, 1922
- Kaloula kokacii Ross & Gonzales, 1992
- Kaloula latidisca Chan, Grismer & Brown, 2014
- Kaloula mediolineata Smith, 1917
- Kaloula meridionalis Inger, 1954
- Kaloula nonggangensis Mo, Zhang, Zhou, Chen, Tang, Meng & Chen, 2013
- Kaloula picta (A.M.C. Duméril & Bibron, 1841)
- Kaloula pulchra J.E. Gray, 1831 – termitówka południowoazjatycka[16]
- Kaloula rigida Taylor, 1922
- Kaloula rugifera Stejneger, 1924
- Kaloula verrucosa Boulenger, 1904
- Kaloula walteri Diesmos, Brown & Alcala, 2002
Uwagi
Przypisy
- ↑ Kaloula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.E. Gray: Description of two new genera of frogs discovered by John Reeves, Esq. W: J.E. Gray: The zoological miscellany: to be continued occasionally. London: Treuttel, Wurtz and Co., G.B. Sowerby, W. Wood, 1831–1844, s. 38. (ang.).
- ↑ Tschudi 1838 ↓, s. 48.
- ↑ Tschudi 1838 ↓, s. 85.
- ↑ Duméril i Bibron 1841 ↓, s. 732.
- ↑ a b Duméril i Bibron 1841 ↓, s. 736.
- ↑ J.von N.F.X. Gistel: Naturgeschichte des Thierreichs für höhere Schulen. Stuttgart: Hoffmann, 1848, s. xi. (niem.).
- ↑ a b c W.C.H. Peters. Fernere Mittheilungen über neue Batrachier. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1863, s. 454, 1864. (niem.).
- ↑ A.C.L.G. Günther: The reptiles of British India. London: Pub. for the Ray society by R. Hardwicke, 1864, s. 436. (ang.).
- ↑ a b T. Barbour. Some new reptiles and amphibians. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 51 (12), s. 321, 1908. (ang.).
- ↑ R.-L. Bourret: La Faune de l’Indochine. Vertébrés. Hanoi: Société de Géographie de Hanoi, 1927, s. 263. (fr.).
- ↑ a b D. Frost: Kaloula Gray, 1831. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-06-10]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 116.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 246.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 67.
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 442. ISBN 83-01-14344-4.
Bibliografia
- J.J. von Tschudi: Classification der Batrachier mit Berücksichtigung der fossilen Thiere dieser Abtheilung der Reptilien. Neuchâtel: Petitpierre, 1838, s. 1–99. (niem.).
- A.M.C. Duméril & G. Bibron: Erpétologie générale, ou, Histoire naturelle complète des reptiles. T. 8. Paris: Roret, 1841, s. 1–792. (fr.).
- Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
