Kamienica Oszera Kohna w Łodzi
nr rej. ZS-2/27 z 8.07.1964 oraz A/27 z 20.01.1971[1] | |||
Widok kamienicy obecnie | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Adres | |||
Styl architektoniczny | secesja | ||
Architekt | Gustaw Landau-Gutenteger | ||
Kondygnacje | 3 | ||
Rozpoczęcie budowy | 1870 | ||
Ważniejsze przebudowy | 1901 | ||
Kolejni właściciele | Oskar Kon | ||
Położenie na mapie Łodzi | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |||
51°46′15,80″N 19°27′21,43″E/51,771056 19,455953 | |||
|
Kamienica Oszera Kohna – kamienica przy ulicy Piotrkowskiej 43 w Łodzi[2] (w latach 1850–1891 ul. Piotrkowskiej 265[3]), należąca na przełomie XIX i XX wieku do Oszera Kohna[2].
Pod względem chronologicznym jest to pierwsza secesyjna kamienica w architekturze Łodzi[4].
Historia
Kamienica powstała w latach siedemdziesiątych XIX wieku. W 1901 otrzymała w wyniku przebudowy charakter secesyjny[2][5], tworząc na fasadzie jedną z najpiękniejszych kompozycji secesyjnych w architekturze miasta[4], z kopułą zwieńczoną bukietem z liści i kwiatów. Przebudowę zaprojektował mający w tym budynku swoją pracownię architekt Gustaw Landau-Gutenteger[2][5]. Swoją siedzibę miało w kamienicy Towarzystwo Wzajemnego Kredytu, a mieszkańcami domu byli m.in. Juliusz Heinzel oraz Gustaw Landau-Gutenteger[2]. Typowe dla secesji berlińskiej są obramienia okien przypominające pnie drzew i nadproża pokryte stylizowanymi liśćmi[2].
Od 2 października 1887 w mieszkaniu adwokata Emila Holca funkcjonowała prowadzona przez niego[6][7] „Czytelnia Łódzka”, jedna z pierwszych bibliotek w Łodzi[7]. W 1888 było w niej zapisanych około 80 czytelników, a jej księgozbiór obejmował ponad 200 książek[8].
W podwórzu kamienicy od 1899 istniała Synagoga Eliakima Gliksmana i Jakuba Jankielewicza[9][5].
Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem ZS-2/27 z 8.07.1964 oraz A/27 z 20.01.1971[1].
Przypisy
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2020-02-07] .
- ↑ a b c d e f AnnaA. Rynkowska AnnaA., Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 191, ISBN 978-83-939822-4-0 .
- ↑ MonikaM. Czechowicz MonikaM., Numeracja ulicy Piotrkowskiej [online], baedeker łódzki, 1 marca 2017 [dostęp 2023-10-21] .
- ↑ a b Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-4-3.
- ↑ a b c Kamienica Oszera Kohna. wyborcza.pl. [dostęp 2017-08-24].
- ↑ Słownik biograficzny adwokatów polskich, Wydawn. Prawnicze, 1981 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
- ↑ a b Świat ksiązki, Wydawnictwo "Alfa.", 1988 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
- ↑ Świat ksiązki, Wydawnictwo "Alfa.", 1988 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
- ↑ Kamienica Oszera Kona ul. Piotrkowska 43. Wirtualny Sztelt. [dostęp 2017-08-24].